Bernard Bot, voormalig diplomaat, over de VS en de Europese Unie

Het buitenlands beleid in Europa is in stukken uiteen gevallen. Je hebt de haviken en de duiven en daarnaast heb je aankomende duifjes en aankomende havikjes en je hebt koolmeesjes en je hebt zeemeeuwtjes die een graantje willen meepikken. Dat vliegt allemaal gezellig door elkaar heen en de gewone burger denkt: nou de Europese Unie, ik heb altijd wel gedacht dat het niet veel is. Ik zie ook een gevaar van renationalisering in Europa. Zeker nu met de uitbreiding tien nieuwe lidstaten liever de Amerikaanse kaart spelen. Ze hebben daar meer vertrouwen in. Ze denken: die zijn sterk, die kunnen wat, die Europese bende is leuk om geld van te krijgen, dat zijn de pappotten, daar moet ik gewoon uit lepelen. Maar wat de veiligheid betreft hang ik nog steeds van Amerika af, want als Rusland ooit iets zou willen - dat zit allemaal in die achterhoofden - dan ben ik goed af bij de VS en slecht af bij een verdeelde EU die bovendien geen militaire macht heeft. NRC HandelsbladKarel de Gucht, VLD-voorzitter, over de opendebatcultuurDe opendebatcultuur was een goed concept. En ik gebruik bewust de verleden tijd, want ik vind dat die opendebatcultuur het laatste jaar ontspoord is. Zo verwonderlijk is dat allemaal niet. De opendebatcultuur heeft een groot showkarakter. Er zijn weinig shows die het drie jaar volhouden op Broadway. De MorgenJos Geysels, partijsecretaris van Agalev, over de liberalen en de groenenHet begon met de vanzelfsprekendheid van paars-groen, daarna kwam de normaliteit van paars-groen en nu zitten we bij de relativiteit van paars-groen. Ik hoor ook wel hoe sommige liberalen smeken om zonder de groenen voort te regeren. Alsof wij in de regering zitten om de blauwen te pesten. In een democratie moet je argumenteren, je moet niet de man of de vrouw spelen. Een partij viseren of ridiculiseren is niet netjes. De StandaardMax Pam, columnist, over de oorlog in IrakDe wereld hangt niet meer aan elkaar van feiten. De wereld van nu hangt aan elkaar van tegenstrijdige feiten. Een onderdrukt land dat niet bevrijd wil worden. Een dictator die populair is. Een democratie die gebracht wordt met bommen. Een nieuwe toekomst die begint met doden. Een moreel oordeel dat pas kan worden uitgesproken na de oorlog. Een rechtvaardige oorlog die gevoerd wordt door een president die ik nooit gekozen zou hebben. Een onrechtvaardige oorlog die gevoerd wordt tegen een van de grootste schurken uit de wereldgeschiedenis. Een god die beide kampen steunt. Media die alles van nabij meemaken, maar het bloedigste niet laten zien. NRC Handelsblad