Het verguisde aandeel Tyco

Het industrieel conglomeraat Tyco (TYC, NYSE, 14,75$) was zeker een van de sterondernemingen van de jaren '90. Via een reeks overnames bereikte Tyco leidinggevende marktposities in diverse nichemarkten. Hiermee oversteeg Tyco het grote voorbeeld General Electric. De winstgroei per aandeel was ontzettend hoog. Tot de bubbel barstte. Tyco stond centraal in de boekhoudkundige schandalen die de Amerikaanse bedrijven teisterden begin vorig jaar. Bovendien werd zijn CEO beschuldigd van fiscale wanpraktijken. Ten slotte moest het conglomeraat ook een immense schuldenlast torsen. De koers kelderde van zowat 59 dollar naar 11 dollar. Ondertussen kende het aandeel reeds een mooi (in procentuele stijging althans) herstel naar 14,75 procent. Het nieuwe management focust thans op integriteit (corporate governance), consolidatie en free-cashflowgeneratie (met het oog op schuldenafbouw). We overlopen even de diverse activiteiten van Tyco. Via onder andere de overname van RayChem en onderdelen van Siemens heeft Tyco een leiderspositie opgebouwd in de markt voor passieve elektronische componenten. Deze divisie is goed voor 25 procent van het bedrijfsresultaat van de groep. Via deze activiteit kan Tyco enigszins profiteren van een herstel op de technologiemarkt. Maar de belegger moet hier niet overdrijven. Slechts 25 procent van de producten vindt een eindbestemming in de telecom- en pc-markt. Binnen deze divisie hoort ook Tycom, een producent van onderzeese telecommunicatiesystemen. Ook hier werd door enkele strategische overnames een leiderspositie opgebouwd. Gezien de malaise in de telecommunicatiesector is een herstel nog niet voor onmiddellijk. De groep produceert ook (brand)beveiligingssystemen. Aangezien recurrente diensten hier integraal deel van uitmaken, spreken we hier van een stabiele cashgenerator op langere termijn. Tyco is ook een grote producent van medische producten (groter dan bijvoorbeeld Baxter). Binnen zijn productlijnen is het meestal de nummer een of twee. Door de recente problemen was een geplande overname van Bard gefnuikt. Deze defensieve groeiactiviteit is goed voor 35 procent van het bedrijfsresultaat. Het betreft hier geen 'high tech'-producten maar simpele producten voor dokters- of ziekenhuisgebruik (verbanden, pleisters, injectiespuiten en -naalden,_). Engineering is slechts goed voor 10 procent van het bedrijfsresultaat. Dit is de activiteit met de minste 'glamour' op het vlak van groeivooruitzichten. Maar gezien de sterke marktpositie in o.a. 'flow control' (waar Tyco ITT en Crane voorafgaat) wordt er absoluut niet gedacht aan een uitverkoop. Met deze activiteit heeft Tyco wat cyclische gevoeligheid in huis. De afdeling plastics produceert heel wat producten gemaakt op basis van polyethyleen: films voor o.a. verpakkingsdoeleinden maar ook nicheproducten zoals plastieken kapstokken (waarin Tyco een overheersend marktaandeel heeft; er zijn bijna geen producenten meer voor dergelijk product). Ook dit is een eerder stabiele business. Ondanks de turbulente tijden die het bedrijf de laatste jaren heeft moeten meemaken behield Tyco zijn stevige marktposities in al zijn divisies. Uitgaande van een winst per aandeel van 1,4 dollar voor 2003 (wat neerkomt op een winstdaling, dus een tamelijk conservatief scenario) noteert het aandeel aan een K/W van 10. Er hangen wel nog enkele risico's boven ons hoofd: 'class action suits' zouden kunnen leiden tot een cash outflow van 3 miljard dollar (plusminus 10% van de marktkapitalisatie). Nog heel wat beleggers focussen op de schuldenlast. De plannen van het nieuwe managementteam met focus op free-cashflowgeneratie zijn nochtans overduidelijk. We denken dan ook dat we hier geconfronteerd zullen worden met een substantiele risicoreductie op middellange termijn. Samen met een al dan niet langzaam economisch herstel kan dit op iets langere termijn leiden tot een stevige koersopstoot voor Tyco. GH