Marketing voor het produkt kultuur

29 november 1991 00:00

De stad Gent houdt na alle werken aan de Opera, het KNS- gebouw en de nieuwe koncertzaal in de Bijloke weinig of geen geld meer over om ook nog te investeren in het eigenlijke "produkt' kultuur. Maar het geld kan ook elders gezocht, en wel bij de bron. De diverse Gentse toneelgezelschappen en andere kultuurverenigingen kunnen zelf hun inkomsten nog verhogen door een betere klantenwerving. Twee jaar geleden werd voor de promotie van het kunstgebeuren in Gent het "Kunstenoverleg' opgestart, een platform samengesteld uit mensen die representatief zijn voor de Gentse kulturele sektor, en gezamenlijk in plaats van elk afzonderlijk promotie willen voeren. Dat zegt althans schepen van Kultuur Rudy Van Quaquebeke die het Kunstenoverleg logistieke steun gaf onder de vorm van een sekretariaat, materiaal en personeel, en in ruil daarvoor nu van hen nu regelmatig advies krijgt.

"Een van hun eerste adviezen was de afschaffing van de Kultuur- en Spektakelbeurs waarop de burger al tien jaar kon kennis maken met het bestaande kulturele aanbod. Het nieuwe was daar nu volgens Kunstoverleg wel af.

Liever zagen zij de uitgave van een goed en gratis verspreid maandelijks "Uit-in-Gent-blad'. Zo'n blad wordt immers langer bijgehouden en vlugger geraadpleegd dan een hele stapel aparte brochures.

Dat was een goed voorstel en ik ben ook bereid het te financieren. Ze krijgen daarvoor 1,2 miljoen, een deel van het budget dat vroeger naar de Kultuur- en Spektakelbeurs ging.

Maar Kunstenoverleg moet zelf voor de uitgave zorgen, ik ga hun voorstellen niet in hun plaats uitwerken. Vier Gentse kinderteaters willen nu ook samen met het NTG en Arca publiciteit maken in het onderwijs, en hebben daarvoor één brochure opgesteld die in alle scholen wordt verspreid.'

Dat zo'n maandelijks blad en gezamenlijke promotie in het onderwijs erg belangrijk zijn, bleek ook uit "Marketing in de Gentse Kultuursektor', een studie die dit jaar in opdracht van de schepen door het Vlerickinstituut werd uitgevoerd. Het onderzoek gebeurde op basis van een steekproef bij in totaal 324 zowel "zware' als "gelegenheids'-gebruikers van kultuur, met naast eenkwantitatieve enquête ook 24 kwalitatieve interviews. De enquête beperkte zich tot "kultuur' in de enge zin van het woord: opera, ballet, teater, klassieke muziek, mime, poëzie, tentoonstellingen, museumbezoek, ...

Eerste vaststelling: een groot deel van de belastingbetalers uit de lagere sociale klassen betaalt wel mee voor kultuur, maar maakt er zelf nauwelijks gebruik van. Omdat kulturele belangstelling in de eerste plaats in het gezin, maar in de tweede plaats in het onderwijs wordt "aangeleerd' is vooral de promotie in het onderwijs erg belangrijk om een groter gebruik van het kultuuraanbod door bredere lagen van de bevolking te bewerken.

Het best gebeurt dit via "gangmakers', gemotiveerde leerkrachten en leerlingen. Bij de vraag over de motivatie om naar een toneelstuk of tentoonstelling te gaan, bleek immers dat de meesten voortgingen op informatie van kennissen en vrienden. Dergelijke "gangmakers' zijn ook nuttig in allerlei sociale verenigingen voor bejaarden, gehandikapten, migranten, ...

Veel mensen uit de steekproef vroegen naar meer kulturele happenings en openluchtspektakels in de stad, waarmee sowieso de hele bevolking kan worden bereikt.

Tweede vaststelling: de algemene informatie moet verbeteren. Nogal wat mensen kregen pas weet van een interessante voorstelling wanneer die al voorbij was. Niet alleen gangmakers dus, maar ook meer affiches in de stad, een maandelijkse en gratis verspreide Uitkrant met op de achterkant een duidelijk plan van Gent, een betere en vollediger agenda in kranten en tijdschriften, en promotie via (regionale) radio en televisie. De Gentse Uitkrant kan ook naar verkooppunten buiten Gent, zoals de Antwerpse Teaterwinkel worden gestuurd.

Kaarten die alleen tijdens de kantooruren bij de verschillende teaters kunnen gekocht, vormen een ander struikelblok, te omzeilen met een goed telefonisch reserveringssysteem, gekoppeld aan één centraal informatie- en verkooppunt. Vlerick raadt Kunstenoverleg ook aan een aparte inventaris op te stellen van de gebouwen die gemakkelijk toegankelijk zijn voor gehandikapten en bejaarden, en een aparte brochure uit te geven voor de voorstellingen die in die gebouwen doorgaan.

Wie een kaart heeft, moet ook nog ter plaatse geraken. Volgende klacht: het ontbreken van voldoende parkeerplaatsen en openbaar vervoer. Voorstel van Vlerick: een betere afstemming van het openbaar vervoer op de voorstellingsuren. Eén van de geënquêteerden opperde de mogelijkheid van een "teaterbus' voor mensen buiten Gent. Kunstenoverleg kan zelf voor een "Kultuurbus' zorgen, of voor samenwerking met de taxibedrijven, zodat de "kultuurkonsument' op vertoon van een ticket een lager rittarief krijgt.

Tenslotte bleek bijna iedereen kultuur "duur' te vinden. De huidige prijzen zouden de maximum grens hebben bereikt. Voor allerlei bevolkingsgroepen - studenten, bejaarden, werklozen - worden dan ook lagere prijzen aanbevolen, naast een goedkopere "last minute'-verkoop vlak voor de voorstelling. Kunstenoverleg krijgt ook de raad een gezamenlijke prijzen- en abonnementenpolitiek uit te werken, met reduktieabonnementen voor bedrijven en verenigingen.

En Kunstenoverleg zelf? Dat moet zijn werking herstruktureren, strukturele sponsors zoeken voor de financiering van de nieuwe marketingstrategieën, en de algemene leiding overlaten aan een marketing manager van buitenaf.

Schepen Van Quaquebeke: "Het gaat hierbij wel om een marketing die niet aan het produkt zelf raakt. Ze wil het publiek enkel beter bekend maken met kunst. Het is niet de bedoeling alleen nog maar te brengen "wat de mensen willen'. De autonomie van de kunst blijft ongemoeid.'>

Advertentie