Samen voor vrede, vrijheid en verdraagzaamheid

De huidige generatie jongeren is het voorwerp van heel wat stereotypen. In deze val, gespannen door doemdenkers, mag niemand trappen. We moeten geloven in de jongste generaties, in hun organisaties. Telkens opnieuw verrassen ze immers door hun spontaan, ludiek en letterlijk gekleurd engagement voor verdraagzaamheid en internationale solidariteit op acties als Worldshake of onlangs nog de manifestatie voor gelijke kansen. In onze achtertuin houden de jongste generaties workshops over andere culturen, in een niet ophoudende drang om meer van elkaar te leren, elkaar te begrijpen, samen van het leven te kunnen genieten.Het IJzerbedevaartcomité zit voor een groot stuk op dezelfde golflengte. De kernopdracht die het IJzerbedevaartcomité voor zichzelf formuleerde, pleit voor vrede, vrijheid en verdraagzaamheid, voor elk individu, voor elke gemeenschap. Bovendien stelt het comité uitdrukkelijk dat het niet wenst samen te werken met personen of groepen die deze drie universele waarden niet respecteren.Natuurlijk heeft het comité een deel van haar geschiedenis niet mee. Het comité heeft donkere periodes gekend. De collaboratie van een aantal leden van het comité tijdens de Tweede Wereldoorlog en de vastberaden ideologische evolutie in die richting in de jaren 30 was fout. Het IJzerbedevaartcomité heeft die fouten erkend en zich hiervoor verontschuldigd. Mede door deze foute keuze uit het verleden vinden sommige onverdraagzame, extreem radicale organisaties dat ze zich op en rond de manifestaties van het comité moeten blijven bewegen: flyerjackets, bottines, kort geschoren, bruinhemden of grijshemden.Het comité heeft ook een deel van haar boodschap niet mee. Vlaamse eisen zijn niet meer in. Tijdens en na de Eerste Wereldoorlog vond men de verlangens van de jonge gezagsgetrouwe Vlaamse frontsoldaten naar meer erkenning een logische en terechte stap naar meer emancipatie. Hier ons bloed, wanneer ons recht, mag en kan alleen maar begrepen worden in de harde wrede tijdgeest van toen.Eind de jaren zestig liepen de universiteitssteden storm voor een gerechtvaardigd streven naar meer zelfverantwoordelijkheid. Vlaamse eisen waren de vertaling van een eigentijds engagement tegenover het toenmalige conservatieve establishment.De jonge soldaten en studenten van toen hadden nooit durven dromen dat het Vlaamse zelfbestuur ooit deze verregaande vorm zou aannemen. En toch is dat Vlaamse zelfbestuur nog niet volmaakt. Het kan beter. Maar de jonge generaties voelen de huidige verzuchtingen wellicht als muggenzifterij aan, als problemen die in vergelijking met de problemen van andere volkeren in de wereld in het niets verzinken. Toch blijft het IJzerbedevaartcomité op de tekortkomingen wijzen. Geen zelfbestuur om het zelfbestuur, maar voor een beter Vlaanderen, solidair met de andere gemeenschappen en regios in Europa en de Wereld.Al zullen sommigen hardnekkig het tegendeel proberen te bewijzen, het IJzerbedevaartcomité enerzijds en de jongeren en het jeugdwerk anderzijds zijn objectieve partners. Het is jammer dat dit objectieve bondgenootschap zich niet subjectief vertaalt. Jongeren en het jeugdwerk in Vlaanderen blijven weg van de IJzerbedevaart, willen niet met de IJzerbedevaart geïdentificeerd worden.Daarom deze open brief. Deze open brief is het engagement van het IJzerbedevaartcomité naar de jongeren en haar organisaties toe, een oproep om niet aan de kant te blijven staan. Om kleur te bekennen, om kleur te geven en vooral om een belangrijk vredessymbool van de Eerste Wereldoorlog te claimen, te vrijwaren van al wie in Vlaanderen staat voor onvrede, onvrijheid, onverdraagzaamheid.Het comité wil de jongeren betrekken in het uitschrijven van een boodschap voor een nieuwe eeuw, in de regie van de IJzerbedevaart, in de opzet van eigentijdse en op maat van jongeren geschreven activiteiten. Dit alles niet tot eer en glorie van het IJzerbedevaartcomité. Maar om het onmenselijke lijden niet te vergeten dat aan de IJzer in 1914-18 werd geleden. Onvoorwaardelijk voor vrede, vrijheid en verdraagzaamheid in Vlaanderen, in Europa en in de wereld.Met een vredesconcert op de IJzervlakte op zaterdag 25 mei wil het IJzerbedevaartcomité de pijlers verdraagzaamheid en vrede extra in de verf zetten. Zangers en groepen uit conflictgebieden van vandaag (Sertab uit Turkije, de gemengd Joods-Palestijnse groep Yemey Habentime en Khaled uit Algerije) worden ingeleid door artiesten van bij ons zoals Willem Vermandere, Jo Lemaire, Jean Bosco Safari). Het is een uitgestoken hand naar jong, opbouwend, verdraagzaam en positief denkend Vlaanderen. Hopelijk herkennen de jongeren zich hierin en zijn ze bereid deze uitgestoken hand te aanvaarden.Reageren kan op www.ijzertoren.org of www.tenvrede.be.Arnold Peeters, lid van de Raad Van Beheer van het IJzerbedevaartcomitéBart Wouters,lid van de Jongerendenkgroep in het IJzerbedevaartcomité