India, China en demografie: voedingsbodems voor nieuwe spanningen

Het voorbije decennium kwamen er meer dan 181 miljoen Indiërs bij, dat is evenveel als de bevolking van Brazilië. Dit jaar zijn er volgens de officiële telling 1,21 miljard Indiërs. Dat is evenveel als de combinatie van de VS, Indonesië, Brazilië, Pakistan, Bangladesh en Japan. 

Klinkt slecht, denk u? Een aantal analisten vinden het eerder positief, zo meldt Free Exchange van The Economist. Het betekent dat India op langere termijn een "demografisch dividend" kan trekken terwijl China wordt geconfronteerd met een verouderende bevolking (door de éénkindpolitiek). 

Alarmerender volgens experten is het feit dat de verhouding meisjes/jongens in de leeftijdscategorie tot zes jaar verder daalt naar 914 meisjes voor 1.000 jongens. Er is een culturele voorkeur voor zonen, en nogal wat koppels aborteren meisjes. 

In sommige Chinese provincies is de verhouding 130 tot 100. Het heeft zelfs niets te maken met armoede of rijkdom, het is gewoon een diep ingewortelde culturele voorkeur in een aantal Aziatische landen, versterkt door scanningtechnieken en het éénkindbeleid in China (Zuid-Korea is erin gelukt deze tendens toch te keren). 

De maatschappelijke gevolgen? Een toenemende groep jongemannen zonder vrouw - en ook daar rust een maatschappelijk stigma op. Wat ons terug bij onze eerdere posts over China brengt v(over het opsluiten van Weiwei en de voedingskwetsbaarheid): het maakt de voedingsbodem voor maatschappelijke onrust alleen maar rijker. Jongeren die gestudeerd hebben, op internet kunnen, maar geen fijne huisvesting noch  interessante job vinden en voor wat een heel aantal jongens betreft - ook geen vrouw.