Beleggers worden permanent geconfronteerd met onzekerheid, dus niets doen is geen optie. Maar wat kunt u dan wel doen?
Hoe snel gaat de Amerikaanse centrale bank (Fed) het tempo waaraan geld in het systeem wordt gepompt afbouwen? Worden de Europese verkiezingen in de lente volgend jaar een belangrijk thema voor de markten? Escaleert het dispuut tussen China en Japan over een aantal eilandjes? Dat zijn maar enkele voorbeelden uit een lange lijst van onzekerheden. Het inschatten van de marktimpact is meestal complex. Helemaal moeilijk wordt het om te bepalen in hoeverre u met die factoren rekening moet houden. De neiging bestaat om, geconfronteerd met tal van onbekende elementen, dan maar een afwachtende houding aan te nemen. Met andere woorden: niets doen en zijn geld op een spaarrekening plaatsen. Op termijn wordt dat echter een dure zaak als de spaarrente onder de inflatie ligt. Bovendien mist u opportuniteiten. Nochtans zijn er wel degelijk oplossingen. Die hebben één ding gemeen: ze gaan op een dynamische manier met de portefeuille om. Toch zijn ze fundamenteel verschillend en in die complementariteit schuilt juist de kracht van een gecombineerde benadering.
OP KORTERE TERMIJN
Een eerste mogelijke benadering wanneer u wordt geconfronteerd met toenemend(e) risico en onzekerheid: meer tactisch beleggen, dus op kortere termijn. Dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Meer onzekerheid betekent immers dat traditionele indicatoren zoals waardering, rentebeleid en winstgroei minder duidelijke signalen geven. Het is alsof u met uw wagen in een mistbank terechtkomt. U moet dus geconcentreerder te werk gaan, uw huiswerk nog grondiger doen en meer informatie verzamelen vooraleer u keuzes maakt.
ASYMMETRISCH OPBRENGSTPROFIEL
Een tweede benadering probeert het neerwaarts risico te beperken en voldoende opwaarts potentieel te behouden door te beleggen in instrumenten die dergelijk asymmetrisch opbrengstprofiel bieden. Dat is bijvoorbeeld het geval met converteerbare obligaties, waarvan het koersdalingsgevaar beperkt wordt door de zogeheten ‘obligatievloer’: indien de aandelenkoers blijft dalen, gedraagt de converteerbare obligatie zich als een zuivere ondernemingsobligatie, tot het moment dat de beurs weer aantrekt. Een ander voorbeeld vormen hedgefunds en beleggingsfondsen met een absolute returndoelstelling. De doelstellingen zijn hier zo bepaald dat de fondsbeheerder probeert het gevaar van sterke koersdalingen te beperken terwijl hij voldoende inspeelt op stijgende markten.
IN DE ACHTERUITKIJKSPIEGEL KIJKEN
Een derde en laatste benadering is louter koersgedreven. Bij het begin van het jaar wordt een niveau bepaald dat u wil ‘beschermen’. Dat bevindt zich, afhankelijk van uw risicoprofiel, enkele procenten onder het startniveau. Stijgen de koersen, dan kan het ‘beschermniveau’ worden verhoogd. Dalen de beurskoersen, dan wordt het risico van het fonds verminderd door aandelen te verkopen. Stijgen de koersen nadien opnieuw, dan wordt na verloop van tijd bijgekocht. Het komt dus neer op een momentumstrategie die tot doel heeft om het neerwaarts risico in te perken.
Voor dergelijke momentumstrategieën halen sommigen hun neus op. Ze worden immers louter gestuurd door het beschikbare risicobudget en het koersverloop. Inspelen op het koersverloop wordt dan als minderwaardig beschouwd tegenover een gedegen fundamentele analyse. Men vergelijkt het soms met autorijden door in de achteruitkijkspiegel te kijken. Dat permanent doen zou inderdaad gevaarlijk zijn, maar het voldoende regelmatig doen is nuttig: zo ziet u soms de regenplassen die u door de voorruit niet had opgemerkt…
1+2+3
Persoonlijk ben ik een sterk voorstander van de gecombineerde benadering, waarbij de drie geschetste strategieën samen worden gebruikt. Beleggingen met asymmetrische opbrengsten zorgen ervoor dat de portefeuille zich automatisch aanpast aan de wijzigende marktomgeving. Een meer dynamisch beheer streeft ernaar om via meer doorgedreven analyses de uitdaging van de verhoogde onzekerheid aan te gaan. Tot slot zorgt de koersgedreven benadering voor een gedisciplineerde beperking van risico. Dat komt handig van pas indien de klassieke signalen minder goed werken. De ambitie van die drie benaderingen is dezelfde, maar de filosofie is totaal verschillend en complementair. Het is in dat diversificatie-effect dat de kracht schuilt. Het laat immers toe om risico te nemen, en toch tegelijkertijd op een verantwoorde wijze met onzekerheid om te gaan.