She Hate Me

(tijd) Ik weet niet of Spike Lee pas naar Disneyland was geweest toen hij aan het script van 'She Hate Me' begon, maar de film maakt zoveel scherpe bochten dat je je op een roetsjbaan waant. Het begint als een bedrijfsthriller à la 'The Insider'. Jack Armstrong maakt deel uit van het topkader van een farmaceutisch bedrijf dat aan een aids-vaccin werkt. Net op het moment dat het wonderlijke geneesmiddel Prexelin op de markt zal komen, pleegt het hoofd van de wetenschappelijke afdeling zelfmoord en ontdekt Jack dat het bedrijf de onderzoeksresultaten vervalst heeft. Dat kan de integere man niet over zijn kant laten gaan en hij luidt de alarmbel, wat hem prompt een rechtzaak en een ontslag oplevert. Vervolgens switcht 'She Hate Me' naar een onnozele sekskomedie met een flinke scheut familiesentiment erin. Om zijn dure levenspeil aan te houden, gaat Jack in op het voorstel van zijn ex-verloofde die hem in de steek liet toen ze haar ware (lesbische) aard ontdekt. In ruil voor 10.000 dollar per stuk zal hij elke lesbienne die erom vraagt, zwanger maken. En het eindigt allemaal met een welgemeende speech die recht uit een Frank Capra-tranentrekker gerukt lijkt.

Spike Lee is nooit een meester van de subtiliteit geweest en ook deze keer zwaait hij gretig met de grove borstel in het rond. Om u een idee te geven: op een bepaald moment krijgen we een shot van Jacks enthousiaste sperma, een legertje spartelende kikkervisjes met Jacks grijnzende gezicht. Aan de andere kant barst de film ook van de geweldige oneliners, genre 'Going to a sperm bank is like shopping for Gucci at Wal Mart' of 'I was in denial. And I don't mean a river in Egypt.' Het is ook als burleske farce dat 'She Hate Me' het best werkt, het soort film waar John Turturro ongestraft een maffiabaas kan spelen die Bonasera heet, 'The Godfather' citeert en Monica Bellucci als dochter heeft. We vrezen dat Spike Lee het allemaal veel ernstiger bedoeld heeft dan wij het gezien hebben, maar laat dat vooral geen reden zijn om thuis te blijven.

RN