De miljardenstrijd om uw oogbollen

In het aan een razend tempo digitaliserende televisielandschap gebeurt elke dag wel iets boeiends. 'Een jaar in deze industrie voelt soms aan als een eeuw in sommige andere sectoren', zo drukt Peter Vindevogel, CEO van de Vlaamse streamingdienst Streamz, het lachend uit. Maar zelfs voor Vindevogel sprong de voorbije week, waarin duchtig met miljarden werd gegoocheld, in het oog.

Eerst kondigde de Amerikaanse telecomoperator AT&T aan dat hij zijn entertainmentpoot WarnerMedia uithuwelijkt aan het mediabedrijf Discovery. AT&T krijgt in ruil 43 miljard dollar en 71 procent van de aandelen van de nieuw gevormde groep, die naar omzet de tweede grootste entertainmentgroep op aarde wordt, na Disney. Even later lekte uit de Amazon 9 miljard wil betalen voor MGM, de studio achter onder andere de James Bond-franchise.

Nu is het vervagen van de grenzen tussen telecom, technologie en media en de daarbij horende megadeals geen nieuw fenomeen. Maar de miljardendans van de voorbije week lijkt een nieuwe fase in de streamingoorlog in gang te zetten. Zoals het vakblad Variety het uitdrukt: 'Het kwijl loopt bankiers al uit de mondhoeken, denkend aan de deals die nu ongetwijfeld gaan volgen.'

Schaal, schaal en nog eens schaal

Wat aan de basis van die aanzwellende consolidatiegolf ligt, is niet moeilijk om te bedenken, zegt Tom Evens, professor Media aan de UGent. 'De voorbije jaren is streaming uitgegroeid tot het nieuwe normaal. Klassieke mediabedrijven snapten dat ze de consument moesten volgen. Eerst hebben ze dat geprobeerd met hun eigen platformen. Maar die moeten ondertussen opboksen tegen enorme concurrenten als Netflix, Disney+ en Prime van Amazon, die 100 à 200 miljoen betalende abonnees hebben. Als je daartegen een vuist wil maken, dan moet je wel samengaan.'

Wat we zien, is dus een zoektocht naar schaal. 'Dat gaat niet alleen over wie het meeste klanten heeft', zegt Evens. 'Je moet ook het nodige volume aan content kunnen aanbieden om die klanten te houden. En daarvoor moet je genoeg cash ter beschikking hebben. Spelers als Netflix en Amazon geven per jaar zowat 18 miljard dollar uit aan producties, boks daar maar eens tegenop.'

'Mediabedrijven zijn het altijd gewoon geweest om in een business-to-businessrelatie te werken', zegt Vindevogel. 'Ze maakten content en verkochten die, vaak via een lineair kanaal, per markt aan een distributeur. Maar streaming maakt dat je als mediabedrijf nu rechtstreeks de consument moet benaderen. Daarbij stoten sommige spelers op de limieten van hun merken. Daarom zijn brede allianties nodig, waarmee je een breed publiek kan aanspreken.'

Zo ontstaan op het eerste gezicht vreemde samensmeltingen, zoals tussen het kwaliteitshuis WarnerMedia, het moederbedrijf boven het keurmerk HBO en de studio Warner Bros, en Discovery, dat zich meer specialiseert in pulp en unscripted televisie zoals kookkanalen. Die twee hebben qua inhoud weinig met elkaar gemeen, maar kunnen als combinatie wel een breder publiek aanspreken en een voldoende uitgebreide catalogus aanbieden waarin klanten kunnen grasduinen.

In die dynamiek is het zeer waarschijnlijk dat er de komende maanden nog gelijkaardige deals zullen volgen, zegt Evens. 'Mensen combineren vandaag wel verschillende streamingabonnementen, maar gaan er waarschijnlijk niet permanent vier of vijf willen betalen. Wat we nu zien, is dus eigenlijk een race om in de top 3 te raken. Wie dat niet kan, dreigt er tussenuit te vallen.'

Boetiek

Dat schetst een toekomstbeeld van een tv-landschap dat wereldwijd wordt gedomineerd door een klein kransje reuzen. Toch wil dat niet noodzakelijk zeggen dat lokale spelers, zoals Streamz in Vlaanderen, weggevaagd zullen worden in de slipstream van de miljardenstrijd, zegt digitaliseringsexpert Jo Caudron. 'De grote streamingdiensten doen hier en daar wel eens een lokale productie, als die internationaal potentieel heeft, maar ze gaan nooit een groot volume aan lokale content produceren. Daar liggen kansen.'

'In het buitenland zien we dat waar consumenten verschillende abonnementen combineren er normaal ook ruimte is voor een lokale speler', zegt Vindevogel. 'Dat is ook wat we met Streamz hopen te zijn in de toekomst. Het unieke dat we bieden is de combinatie van lokale en internationale content. Dat valt niet zomaar te kopiëren. We zien onszelf graag als een boetiek in een landschap vol supermarkten.'

Caudron maakt zich in die evolutie wel ernstig zorgen over het bredere lokale medialandschap. 'Het klassieke mediamodel, waarbij je een hoop commerciële zenders vult met een combinatie van lokale en goedkoop aangekochte internationale programma's, valt voor onze ogen uit elkaar. Vandaag vullen we een pak zenders met een combinatie van lokale en goedkoop aangekochte internationale programma's. Dat wordt in de toekomst veel moeilijker.'

'Waarschijnlijk blijven we over met een handvol zenders, met alle gevolgen vandien voor het lokale productielandschap. Dat stemt me triest. Media zijn belangrijk voor onze cultuur, onze eigenheid, zelfs onze democratie. Dat moeten we bewaken.'