'Prosus is almaar minder een monoholding'
column
Cyberpunk 2077
Er zijn in deze tijden van pandemiesomberte nog lichtpunten. Zoals de lancering van een game waar al sinds 2012 wordt naar uitgekeken: 'Cyberpunk 2077'. Liefhebbers van games, van het cyberpunkgenre en beleggers hebben hoge verwachtingen.
De befaamde Poolse gamemaker CD Projekt, het tweede grootste bedrijf op de Poolse beurs gemeten in beurswaarde, belooft de game op 19 november uit te brengen. De trailers tonen een dystopische wereld die typisch is voor het cyberpunkgenre. Een metropolis met enorm hoge gebouwen en gigantische lichtreclames, vliegende politievoertuigen, Japanse namen van megacorporaties, stadscentra in handen van diezelfde megaondernemingen, groezelige wijken in handen van bendes, wilde en intens vervuilde gebieden rond de stad. Kortom: een 'high tech low life'-omgeving.
De metropolis heet Night City, ligt ergens tussen Los Angeles en San Francisco en is een onafhankelijke stad in de in chaos verkerende Verenigde Staten.
Trailer Cyberpunk 2077
Het bronmateriaal voor de game is het tafelspel Cyberpunk van de Amerikaan Michael Alyn Pondsmith dat in 1988 uitkwam. Tafelspelen zoals Cyberpunk of Dungeons&Dragons geven de spelers de vrijheid van een ongebreideld rollenspel en pen en papier. De uitdaging voor de videogame is die vrijheid te benaderen. 'Cyberpunk 2077' is een open world, een gamewereld die de speler naar eigen believen kan doorkruisen in plaats van een lineair verhaal te doorlopen. Er kunnen heel veel keuzes worden gemaakt die een impact hebben op het verhaal.
Techno-elite
Maar er is nog een uitdaging. Hoe relevant is cyberpunk nog? In het genre zit maatschappijkritiek. Het gaat over machtige bedrijven in handen van een kleine techno-elite, technologie die vooral ten goede komt aan die elite, maatschappelijke chaos en nauwelijks leefbare grootsteden. Je kan zeggen dat cyberpunk geen sciencefiction meer is, maar anno 2020 de realiteit beschrijft.
Er is nog een risico. Na tal van films, verhalen en games lijkt het genre erg belegen te zijn. Een van de godfathers van de cyberpunk, de Amerikaans-Canadese auteur William Gibson, zei in 2018 na het bekijken van een trailer van 'Cyberpunk 2077' dat het leek op de gamereeks Grand Theft Auto (GTA) met een laagje retro van de jaren 80 erover.
De straat vindt zijn eigen gebruik voor de dingen.
Gelukkig voor de studio CD Projekt Red denkt niet iedereen er zo over. Het cyberpunkgenre is zwaar beïnvloed door het sciencefictiontekenverhaal 'The Long Tomorrow', dat in het Franse magazine Métal Hurlant verscheen in 1976. Het visuele design van de tekenaar Moebius was bijzonder sterk en beïnvloedde jarenlang scififilms.
'The Long Tomorrow' is niet grijs en troosteloos. De stad is er intens en extreem energiek. Dat zou ook het geval zijn voor Night City. Op de site PC Gamer verwijst Gareth Damian Martin in The origins of Cyberpunk 2077 naar een quote van William Gibson: 'De straat vindt zijn eigen gebruik van de dingen.' De cyberpunkfiguren eigenen zich technologie toe, legaal en meestal illegaal, en doen daar hun eigen, onvoorspelbare ding mee. In een gameboek van Pondsmith worden de regels omschrijven als 'stijl is belangrijker dan substantie', 'attitude is alles', 'ga altijd tot het uiterste' en 'breek de regels'. Als 'Cyberpunk 2077' die rebellerende energie kan uitstralen, wordt het vast een succes.