Deurbelletje van financiële winkel klingelt veel en vrolijk

Het deurbelletje van de financiële winkel klingelt om de haverklap. Het is er druk. De ene klant stapt er binnen om te kijken of er een interessante koopopportuniteit is. De andere hoopt er zijn waren te mogen uitstallen. De volgende heeft een flinke som geld bij zich om in te tekenen op een investeringsfonds.

Van de lockdown heeft deze winkel weinig hinder. Het is er druk, druk, druk. Een kleine greep uit de Belgisch getinte deals die deze week de krantenkolommen haalden. De beeldvormingsgroep Agfa-Gevaert koopt de divisie geleidende inkten van het Zwitserse Clariant. De warenhuisketen Ahold Delhaize haalt de portefeuille boven voor de overname van FreshDirect in de VS, een onlinewinkel voor voedingsproducten. Het Gentse engineeringbedrijf OWS, dat installaties voor afvalverwerking ontwerpt, komt in handen van het Nederlandse Normec.

Het Belgische investeringsfonds KebeK neemt een meerderheidsbelang in het Nederlandse tuinmeubelenbedrijf Borek. Mealhero, een leverancier van diepvriesmaaltijden, krijgt geld toegestopt van enkele Vlaamse ondernemers. De investeringsmaatschappij Saffelberg van de financier Jos Sluys stapt in BRIKL, een e-commerceplaform voor de verkoop van gepersonaliseerde producten. Gimber, een producent van alcoholvrije gemberdranken, verwelkomt de zakenfamilie de Mévius als investeerder. Perlego, het Brits-Belgisch onlineplatform voor academische cursussen, krijgt een financieel duwtje in de rug van het Noorse durfkapitaalfonds Northzone. De Belgische investeringsmaatschappij Sofindev komt aan boord bij Mediagenix, dat software levert aan tv-stations en streamingplatforms voor het plannen van uitzendschema’s en het beheer van rechten.

Het fonds Astanor Ventures haalt geld op bij de families Colruyt, Toye en de Spoelberch voor investeringen in duurzame voedings- en landbouwtechnologie.

Internationaal is er onder meer de interesse van de Duits mediareus Bertelsmann in de Amerikaanse boekenuitgever Simon & Schuster, de overname van het digitalemediabedrijf Huffpost door concurrent Buzzfeed en het bod van 7,2 miljard pond (8 miljard euro) van het Canadese Intact en het Deense Tryg op de Britse verzekeraar RCA. Afgelopen maandag werden wereldwijd voor 40 miljard dollar (34 miljard euro) fusies en overnames aangekondigd, berekende de Britse zakenkrant Financial Times.

In het voorjaar, toen de coronapandemie zwaar toesloeg en veel landen in lockdown gingen, koelde ook de fusie- en overnameactiviteit af. Ondernemingen en banken hadden toen andere besognes. Maar de appetijt voor deals is terug. Het is weer business, zelfs meer dan usual.

Dat lijkt eigenaardig. Wordt de economie niet geconfronteerd met de grootste klap in decennia? De Belgische bedrijven zagen hun omzet in het buitenland met 18 procent kelderen, bleek deze week uit cijfers van het Agentschap voor Buitenlandse Handel en Flanders Investment and Trade (FIT). De coronacrisis heeft de investeringen van de bedrijven met 25 procent verminderd dit jaar en met 23 procent volgend jaar tegenover wat was gepland, zeggen ze zelf in de jongste maandelijkse enquête van de Nationale Bank en de ondernemingsorganisaties. De economische vooruitzichten zijn erg onzeker.

Drijfveer

Maar de economische coronacrisis is precies een van de drijfveren achter de fusie- en overnameactiviteit. Het ziet ernaar uit dat de economische dynamiek de komende jaren op zijn best erg matig kan zijn. In zo’n omgeving is het voor de ondernemingen moeilijk om te groeien en sterke resultaten neer te zetten. Als alternatief kunnen ze inzetten op het streven naar synergiewinsten. Het samengaan met een ander bedrijf biedt daartoe de mogelijkheid. Bovendien zijn er door de crisis koopjes te doen, want sommige ondernemingen hebben het financieel lastiger. Een fusie of overname is dus een manier om de crisis te lijf te gaan. Nu snel een vaccin tegen het virus wordt beloofd, is het bovendien het moment om de sprong te wagen.

Tweede element. Om de coronacrisis te counteren hebben de centrale banken de markt overspoeld met spotgoedkoop geld. De rente is laag, en het ziet ernaar uit dat die nog een hele poos erg laag zal blijven. Overnames zijn dus vrij gemakkelijk te financieren.

En zelfs als er enige goodwill betaald dient te worden, is het niet zo lastig om een rendement te halen op die investering.

Ten derde: door de lage rente moeten beleggers en investeerders die naar een rendement voor hun investering op zoek zijn, hun centen niet in staatsobligaties steken. Bedrijfsobligaties brengen meer op, een aandelenbelegging lijkt in veel gevallen nog interessanter. Tina: there is eigenlijk no alternative.

Dat ligt mee aan de basis van de opmars van de investeringsmaatschappijen en -fondsen. Ze zijn een belangrijke speler geworden op de kapitaalmarkt voor het verschaffen van middelen aan ondernemingen. Die investeringsmaatschappijen en -fondsen, private equity dus, slagen er ook makkelijker in een sponsor te vinden voor hun activiteiten. Verzekeringsmaatschappijen, pensioenfondsen, zakenfamilies en vermogende particulieren zien er een manier in om hun geld te laten renderen en hun vermogen te beschermen tegen de gevolgen van de financiële repressie die georganiseerd wordt door overheden en centrale banken.

Levert het levendige handeltje in de financiële boetiek ook baten op voor de reële economie, zoals dat heet? Draagt het bij tot een hogere productiviteit, tot een steviger economische groei? Creëert het jobs, brengt het extra welvaart? Het moet nog duidelijk worden of deze carrousel op een geïsoleerde plek staat te draaien dan wel of hij het middelpunt is van een uitgebreide kermis die plezier brengt in de hele stad.