Soudal stoomt door naar miljardenstatus
COMMENTAAR: De aan-(deel)houder wint
De aanhouder wint. Lakshmi Mittal haalt na een loopgravenoorlog van vijf maanden zijn slag thuis. Mittal Steel neemt zijn sectorgenoot Arcelor over. Maar dat succes is niet gratis. De Indiase industrieel legt enkele miljarden euro's meer op tafel dan wat hij in januari en mei over had voor Arcelor.
Hij heeft bovendien toegevingen moeten doen om de Europese staalgroep binnen te rijven: het belang van zijn familie in de fusiegroep mag niet boven 45 procent uitkomen, Arcelor-voorzitter Joseph Kinsch blijft tot volgend jaar aan, en de fusiegroep neemt de strategie van Arcelor - die eerder focust op waarde dan op volumes - over.
Arcelor-topman Guy Dollé schilderde het oorspronkelijke voorstel van Mittal af als een bod met Monopoly-geld. Arcelor was zogezegd parfum en Mittal Steel eau de cologne. De fusie met het Russische Severstal en de aankoop van eigen aandelen zouden de Indiërs buitenhouden. Maar Arcelor vergat rekening te houden met zijn aandeelhouders en met sommige bestuurders. Die kantten zich tegen het samengaan met de Russen.
Het geduld en het verzet van de aandeelhouders hebben hun vruchten afgeworpen. Mittal betaalt nu - naar alle waarschijnlijkheid - 40,40 euro per Arcelor-aandeel. Het eerste voorstel van de Indiër bedroeg 28,21 euro per aandeel. En aan de vooravond van het oorspronkelijke bod van Mittal was een Arcelor-aandeel 22 euro waard. Voor de aandeelhouders, waaronder het Waalse Gewest dat 2,4 procent van Arcelor bezit, is dat aardig meegenomen.
Eind goed, al goed? Niets is minder zeker. In het fusieproject van Euronext en de New York Stock Exchange (NYSE) verschrompelt het Belgische marktaandeel volgens omzet en aantal transacties naar amper 0,5 procent. België - waar Arcelor ruim 12.000 mensen tewerkstelt - krijgt in Arcelor Mittal een nog kleinere plaats.
De Belgische regering kreeg totnogtoe van Lakshmi Mittal de garantie dat de werkgelegenheid behouden blijft en dat geen fabriekssluitingen volgen. De vraag is in hoeverre die belofte overeind blijft nu Mittal een serieuze meerprijs moet recupereren. De overheid zal moeten waken over het nakomen van die garanties. Pas dan zullen alle belanghebbenden - inclusief het personeel - aan de winnende kant staan.
Michaël SEPHIHA
Advertentie
Advertentie