Corona rasa

Technologie blijft een middel, geen doel, en de digitalisering van het onderwijs zal (opnieuw) falen als tegelijk alle klassieke leerprincipes overboord gegooid worden.

In de coronapandemie wordt snel het onderscheid gemaakt tussen essentieel en niet-essentieel. Maar ook het nutteloze heeft een plek in een samenleving in balans.

Van alle vormen van zorg is thuiszorg de minst dure en de meest flexibele. Digitale hulpmiddelen kunnen die troeven nog versterken, maar dat vergt een aangepaste regelgeving.

De coronapandemie heeft de noodzaak van filosofie in het dagelijkse leven duidelijk gemaakt.

Diversiteit en innovatie zijn essentieel voor de toekomst. Daarom wordt inclusie voor bedrijven zo belangrijk. Iedereen heeft recht op een werkplek waar ook de arbeidsvreugde een belangrijk streefdoel is.

Het tikitakavoetbal dat Barcelona in zijn gloriedagen speelde, is nu het ideaalbeeld om een bedrijf te leiden.

Tot er een vaccin of een adequate behandeling voor Covid-19 is, moeten afdwingbare gezagsmaatregelen het overnemen van het rekenen op het individuele gezond verstand van de burgers.

De alternatieve waarheden en hele leugens van populistische leiders gingen er bij velen in als zoete koek. Tot het coronavirus luidop zei: ‘Kijk, de keizer heeft geen kleren aan.' Hopelijk leidt dat ons terug naar de rede.

Het nieuwe normaal is niet ambitieus genoeg. We moeten streven naar betere wereld.

Corona heeft ons doen beseffen dat een minuscuul organisme de wereld kan domineren. Ik hoop dat die crisis ons landschap ondernemersvriendelijker maakt. Zodat we gewapend zijn voor nieuwe pandemieën en andere rampen.

Overal digitaal en mobiel betalen, weg met cash, facturen, betaaltickets, en onze identiteitskaart: het is het moment. Dan heeft corona misschien toch iets goeds gebracht.

Komaf maken met slechte stress en met vermijdbare conflicten lijkt me de beste bescherming tegen corona voor de nabije toekomst.

De recyclage van plastic flessen is erg beperkt, zelfs als ze gescheiden worden opgehaald.

In de maatschappelijke keuze van hoe we willen leven en werken, hoe burgers en overheden met elkaar omgaan en landen elkaar behandelen, spelen wetenschap en leiderschap een rol. Dat vergt inclusieve leiders, geen identitaire.

Door de coronacrisis is de deugddoende stilte herontdekt. Stilte helpt om de complexe wereld te begrijpen.

Hoe moet het nu verder? Hoe krijgen we de motor van de economie weer op gang? En hoe herstellen we de maatschappelijke schade van een paar maanden quarantaine en de bijbehorende angst, isolement en onzekerheid?

Als de federale lat zo laag ligt, is het voor een regio makkelijk om een toonbeeld van efficiëntie te zijn, zou je denken. Toch slaagt Vlaanderen daar niet in. 'Wat we zelf doen, doen we beter?' Show, don’t tell.

De ‘Schwarze Null’, investeringsvertragingen en Merkel-moeheid hielden Duitsland begin dit jaar nog bezig. Corona drong ze in de vergetelheid en ze zullen voorlopig geen wederopstanding kennen.

Digitale technologie hoeft niet neer te komen op Big Data en risico’s voor de privacy. Met slimme, op maat gemaakte oplossingen kan je soms data lokaal houden en het algemeen en individueel belang verzoenen.

De coronacrisis kan de overgang naar hernieuwbare energie versnellen. Een corona rasa voor de fossiele brandstofindustrie is nodig.