De prullenmand

Een korte pauze met een kop warme koffie is voor veel werknemers een evidentie. Leerkrachten in het basisonderwijs zien die dikwijls aan hun neus voorbijgaan.

Hoe langer de schoolvakantie duurt, hoe meer de kennis en de vaardigheden van leerlingen wegdeemsteren. Laten we ook in Vlaanderen het belang van kinderen en jongeren vooropstellen.

Grote bedrijven misbruiken start-ups om zich een hip imago aan te meten. In de plaats van starters als een marketingopportuniteit te bekijken, zetten ze beter samenwerkingen op die echte meerwaarde creëren.

Purpose, werkgeluk en generatiedenken hoeven helemaal niet in de prullenmand. Het is net goed dat bedrijven hun verantwoordelijkheid opnemen en ruimte bieden voor zingeving en werkgeluk.

Het generatieverschil is gebaseerd op dooddoeners, zegt Bart Cambré, vicedecaan van de Antwerp Management School.

Wees voorzichtig met de term werkgeluk. De verwachtingen kunnen te hoog gespannen raken.

Terugkerende peilingen zijn de aartsvijand van de democratie.

Online en in het publieke debat is er veel vijandigheid, ziet Marc Michils, de voorzitter van Kom op tegen Kanker. Dat staat in contrast met hoe velen elke dag in het leven staan: positiever dan de pers en sociale media doen vermoeden.

Patiënten die de juiste voeding in de juiste hoeveelheden krijgen, genezen beter. Helaas gebeurt dat niet altijd in onze ziekenhuizen. 'Een diëtist per 120 patiënten, dat is veel te weinig', zegt professor Elisabeth De Waele van het UZ Brussel.

De drie gewesten meten op verschillende manieren de energiezuinigheid van woningen, wat leidt tot verschillende energielabels voor vergelijkbare huizen. Dat kan toch niet gerechtvaardigd zijn?

Waarom vinden bedrijven dat zij moeten bepalen waar mensen betekenis uit halen?

De kwaliteit van de ouderenzorg is vaak ondermaats. Dat bleek nogmaals met de Triamant-affaire.

Energiedelen tussen gezinnen is niet de ideale weg voor de energietransitie.

Hoewel het slecht gaat met de wereld, is het ook nog nooit zo goed gegaan. Daarom wil de jonge ondernemer Amaury Timmermans het doemdenken in de prullenmand.

Gebeld worden, gebeurt nog zelden. Zelf bellen naar een persoon is stilaan onmogelijk geworden.

We groeien in een verschroeiend tempo naar een surveillancemaatschappij. Dat bleek nog tijdens de coronacrisis.

Een kunstwerk laat soms meer zien dan de machtige man die centraal staat. In plaats van radicaal buiten het kader te kijken, moeten we er misschien eens dieper in kijken, schrijft museumdirecteur Kristl Strubbe. Wie weet welk talent je daar aantreft.

Beste wielerterrorist, u bent een mooier mens als u rekening houdt met anderen. Schaf u daarom een fietsbel aan, schrijft moraalfilosofe Katleen Gabriëls.

De verstarde manier waarop we ons arbeidsmarktbeleid organiseren, moet de prullenmand in, vindt Rika Coppens, de CEO van House of HR. Ze breekt een lans voor meer flexibiliteit. Bij bedrijven, werkenden en de overheid.

Enkele festivals kregen deze zomer nog een uitzondering en mochten alsnog wegwerpbekers gebruiken. 'Als het CO2-aspect de grootste factor is om iets niet in te voeren, moet je je afvragen of een product of dienst wel goed ontworpen is', schrijft circulair consulent Nina Maat.