De wereld is klein

Het recht op lezen wordt almaar vaker de inzet van de cultuuroorlogen in de Verenigde Staten. Veel boeken worden op een verboden lijst gezet. Al is er ook verzet tegen die 'banned books'.

Het lijkt wel of Denemarken goud of olie ontdekt heeft, zo rijkelijk profiteert het land mee van het succes van Novo Nordisk. Maar dat succes heeft ook een keerzijde, en een houdbaarheidsdatum. Vermijdt Denemarken de Nokia-val?

Een op de vier Zweedse bedrijven geeft aan te veel personeel te hebben. De opvallend hoge tewerkstellingsgraad van het land heeft dus een keerzijde. Een tikkende tijdbom die nu al tot stijgende werkloosheidscijfers leidt.

Fietsen gaat prima in Tokio. Als je maar rekening houdt met enkele geschreven en ongeschreven regels.

Wie als Belg ontdekt wat de Britse banken in petto hebben voor spaarders en ontleners, zet grote ogen op. Niet altijd van blijdschap.

Het Amerikaanse en het Vlaamse onderwijssysteem kennen veel gelijkenissen. Als Vlaming in de VS valt vooral op hoe studenten vooruit gestuwd worden.

Australië worstelt met de erkenning van zijn oorspronkelijke bewoners. Pogingen tot verzoening leidden niet tot het gewenste resultaat. Brengt het referendum later dit jaar daar verandering in?

Wie op Tenerife wil aarden, investeert maar best in het ontcijferen van de Spaanse communicatiegewoontes.

Nieuw-Zeeland is het roadtripland bij uitstek. En ook het land van de verkeerskegel, uitgeroepen tot staatsvijand nummer één.

De topscores van de Singaporese universiteiten verbazen me niet. Ze zijn het resultaat van prestatiegedreven onderwijs dat op heel jonge leeftijd begint.

Zweden wordt wereldwijd geprezen voor zijn hoge tewerkstellingsgraad en zijn efficiënte activeringspolitiek. En toch tweet een minister dat werklozen het te makkelijk hebben. Verdoezelen allerlei sociale hangmatten het echte probleem of is Zweden echt een voorbeeld voor Europa?

Als software-engineer die van België naar Noorwegen is verhuisd, krijg ik vaak de vraag waarom ik voor zo'n duur land als Noorwegen heb gekozen. Voor een toerist is het hier prijzig, maar als inwoner is de levensduurte vergelijkbaar met die in België.

Wenen, een dure stad om te wonen? Niet als je er huurt. Met dank aan de stad, die een megaverhuurder is.

Ook expats keren ooit terug. Ik word na jaren on the move straks immigrant in eigen land.

In Frankrijk gaat de woede over de pensioenhervorming van president Emmanuel Macron niet liggen. Eigenlijk is die hervorming maar een klein probleem in een land waar een hoopvol perspectief de echte uitdaging is.

Een groeiende groep Amsterdammers woont alleen. Om de hoge woningkosten het hoofd te bieden zoeken ze naar inventieve oplossingen.

De focus op veiligheid zit ingebakken in de Singaporese cultuur. De stadstaat spendeert, erg bewust, jaarlijks ruim 4 procent van zijn bruto binnenlands product aan defensie.

Wat ooit begon als een grappige gimmick, is vandaag in enkele Amerikaanse steden dagelijkse kost: kleine robots die je boodschappen brengen.

Het optrekken van de pensioengerechtigde leeftijd naar 64 jaar zet Frankrijk op stelten. Het blijft opvallend hoe snel de potjes hier overkoken. Onder andere door een gebrek aan structureel overleg tussen de vakbonden en de werkgevers.

Het verkeer in België is vaak voer voor gesakker. Maar in het hectische Kampala maak je als chauffeur pas echt iets mee.