De lichtpunten van Ilja Leonard Pfeijffer

'Hoewel het niet de eerste keer is dat de mensheid geconfronteerd werd met een pandemie, reageerden we wel voor het eerst met een wereldwijde lockdown. Volgens de evolutieleer zouden we de zwakkeren aan hun lot moeten overlaten. Dat we dat als beschaving onacceptabel vinden, is buitengewoon mooi en lovenswaardig.'

'Ik kon die lockdown gelukkig doorbrengen met mijn vriendin Stella. De leuke keerzijde van wettelijk gedwongen binnenblijven is dat je de hele dag kan doorbrengen met de persoon van wie je houdt. Ons nieuwe huis, waar we al lang van droomden, is na vele verbouwingen eindelijk af. Het was iets moois om naar uit te kijken.'

'Tijdens die eerste strenge quarantaine heb ik een dagboek bijgehouden. Het was een paradoxale taak want er gebeurde helemaal niets, maar het gaf me wel een dagelijks ritme.’ Pfeiffer bundelde een groot deel van die dagboekpassages in zijn jongste boek ‘Quarantaine’. ‘Voor onszelf en voor ons nageslacht is het belangrijk deze periode niet te vergeten.'

'Ik hoop dat we met het vaccin niet vervallen in een overwinningsroes en zo snel mogelijk terugkeren naar hoe het vroeger was. We hebben geleerd dat we als maatschappij in staat zijn tot verregaande maatregelen als we de urgentie van het probleem begrijpen. De coronacrisis was in die zin een generale repetitie. De echte uitdaging is het redden van onze planeet.'