Acht mensen met een grote affiniteit met kunst vertellen deze zomer over hun favoriete museum. Mediafin-voorzitter Dirk Velghe geraakte samen met zijn petekind in de ban van de Galerie de Paléontologie et d’Anatomie comparée in Parijs. ‘Je blijft er altijd langer rondhangen dan gepland.’

Eva Wittocx, curator hedendaagse kunst bij M in Leuven, heeft een zwak voor Serralves. Het kunstinstituut in Porto ligt in een prachtig park vlak bij de Atlantische Oceaan.

Als vastgoedondernemer Bart Versluys in de Zwitserse stad Basel is, móét hij even naar de Fondation Beyeler. ‘Elk bezoek is weer anders.’

Als liefhebber van oude meesters kan ondernemer Thomas Leysen niet anders dan een zwak hebben voor het Mauritshuis in Den Haag. ‘Ik krijg er vaak nieuwe inzichten.’

Toen Berlinde De Bruyckere in Kunsthaus Bregenz een expo van de Britse beeldhouwer Anish Kapoor zag, was ze overweldigd. Daar wilde ze ooit ook exposeren. De droom ging in vervulling.

Museum Rietberg in Zürich zal altijd bijzonder blijven voor Aviel Cahn, de artistiek directeur van Opera Vlaanderen. Omdat hij er als kind vaak in de tuin speelde. En omdat Wagner er zijn opera ‘Tristan en Isolde’ schreef.

Verborgen tussen de vele kunsthistorische parels van Firenze ontdekte Sophie Lauwers, de directeur tentoonstellingen bij Bozar, het natuurhistorisch museum La Specola. ‘Je wandelt er van de ene verrassing naar de andere.’

Niet ‘De kus’ van Klimt lokt schrijver Stefan Hertmans naar het Belvedere in Wenen. Hij gaat voor de ‘lichtende sfeer’. En de haast psychotische koppen van beeldhouwer Franz Xaver Messerschmidt.

Sinds ze tien jaar geleden het beeldenpark Château La Coste heeft ontdekt, wil veilinghuisdirecteur Marianne Hoet er elk jaar zijn geweest. ‘Je voelt er spontaan de betekenis van de werken.’