Autoleningen zijn altijd al een lokmiddel voor kopers. Maar dit jaar zijn de rentevoeten wel extreem laag. ‘De tarieven voor de meeste autoleningen schommelen tussen 2,5 en 3,99 procent. Dat is 1 procent minder dan vorig jaar’, benadrukt Jean-Claude Livémont, vicevoorzitter van de Union Professionnelle Courtiers Crédits.
Hoe komt dat? Daar zijn verschillende redenen voor: de lage basisrente van de Europese Centrale Bank, het bijzonder rustige laatste kwartaal 2012 voor consumentenkredieten, financiële instellingen die over heel wat liquiditeiten beschikken en die willen beleggen, zelfs als dat betekent dat ze goedkoper krediet moeten verlenen.
Bovendien willen de concessiehouders tot elke prijs verkopen. Ze gooien alle middelen in de strijd. Ze bieden zelfs bijna gratis krediet aan… of zo lijkt het toch. ‘Ik heb een rentevoet van 1,99 procent gezien bij een concessiehouder’, vervolgt Livémont. ‘Maar daarvoor moest de klant wel een voorschot betalen en een krediet aanvaarden waarvan de duurtijd veel korter was dan gemiddeld: 24 maanden in plaats van 36 maanden. Terwijl in 80 procent van de gevallen de duurtijd van autoleningen 60 maanden bedraagt.’
Niet gratis
Laat u niet in de luren leggen. Die lage rentevoeten of zelfs rentevoeten tegen nul procent zijn niet gratis. ‘Onder 3 procent is een lening niet rendabel’, zegt Livémont. De concessiehouders of financieringsinstellingen trachten dat dus op een andere manier te compenseren. Bijvoorbeeld door een kleinere korting te geven of minder voordelen toe te kennen. Ze verplichten de klant vaak ook om bij dezelfde kredietinstelling aanverwante producten af te sluiten, zoals een schuldsaldo- of een omniumverzekering.’
Al moeten we dat wel nuanceren. Het is verboden een klant te verplichten een product bij een bepaalde instelling te nemen. De kredietverleners opperen dat dan ook alleen maar. En ze ‘belonen’ gewillige klanten door ze een extra voordeel toe te kennen, zoals een lagere rentevoet of een korting op de prijs van de wagen. Velen laten zich daaraan vangen omdat ze niet de moeite nemen om elders hun licht op te steken. Jammer, want dan zouden ze al snel beseffen dat de auto elders goedkoper is en dat het aangeboden voordeel niet interessant is.
‘Wij willen de consument doen inzien dat hij het best een marktonderzoek doet voor hij een kredietcontract ondertekent. Zodra onderhandeld is over de prijs van de wagen, heeft de koper vaak nog weinig belangstelling voor de rest. De rentevoeten kunnen nochtans sterk uiteenlopen. Het loont dus om op zoek te gaan naar de goedkoopste rentevoet’, weet Patrice Dutranoit, de oprichter van Bankshopper.be.
Begin januari voerde die prijsvergelijkende site een enquête uit naar de tarieven van kredietinstellingen. Voor een autoleningen van 15.000 euro en een duurtijd van 60 maanden schommelt het jaarlijks kostenpercentage, de totale kostprijs van het krediet, tussen 2,65 en 9,75 procent. ‘Het verschil tussen de duurste en de goedkoopste lening bedroeg dus 2.850 euro’, besluit Dutranoit. Stevig onderhandelen is de boodschap.
