Het ooit ongenaakbare Zwitsers bankgeheim is bijna dood en begraven. Zwitserland heeft woensdag aangekondigd het internationaal OESO-verdrag over fiscale gegevensuitwisseling te zullen ondertekenen. Het land wil daarmee aantonen dat het ‘bereid is de strijd tegen belastingontduiking aan te binden’. Het akkoord heeft betrekking op niet-inwoners die activa in Zwitserland bezitten.
Dat internationaal verdrag werd door circa 50 landen geratificeerd. Een dertigtal landen, waaronder ook België, past het verdrag al toe. Het document dat onder auspiciën van de OESO en de Europese Raad werd opgesteld, stelt de regeringen die het verdrag ondertekenen in staat om samen te werken en belastingen te heffen op niet-inwoners. Het akkoord bevat ook een optionele clausule met betrekking tot het automatisch karakter van die informatie-uitwisseling. Toch wel een zeer gevoelig punt voor een land zoals Zwitserland dat zijn bankgeheim maar al te graag in stand houdt.
‘Het is een kleine revolutie’, bevestigt François Parisis, verantwoordelijke vermogensplanning bij PuilaetcoDewaay. ‘Zwitserland geeft zijn bankgeheim ten opzichte van niet-inwoners gewoon op. Toch is hij niet echt verrast. ‘Zwitserland bereidt zijn banken al twee jaar voor op die uitwisseling’, merkt hij op.
Rubik is een mislukking
De voorbije jaren nam de druk op Zwitserland om het bankgeheim af te schaffen almaar toe. De trigger die alles in gang zette, was het conflict tussen Zwitserland en de Verenigde Staten rond de zakenbank UBS. Naar aanleiding daarvan heeft het Zwitsers parlement op 13 maart 2009 het principe van de gegevensuitwisseling op aanvraag goedgekeurd. De Zwitserse overheid heeft recent getracht om het principe van de Rubik-akkoorden (bilaterale verdragen afgesloten met andere landen) te ‘verkopen’. Maar niet veel landen waren daartoe bereid. Ook België heeft beleefd geweigerd.
Heel wat Belgen met tegoeden in Zwitserland hebben zich al geregulariseerd. Maar enkele duizenden hebben nog niets ondernomen. ‘Zij moeten zich serieus vragen beginnen te stellen’, zegt François Parisis. Zij hebben immers nog maar tot eind 2013 de tijd om hun regularisatie aan te vragen.
De Zwitserse advocaat Philippe Kenel die in Genève en Brussel werkt, bevestigt: ‘Het Zwitsers bankgeheim is dood. Ik raad Belgen die niet in Zwitserland wonen dan ook aan om hun situatie zo snel mogelijk te regulariseren. En in ieder geval voor 31 december 2013.’
Hij vindt overigens dat België de problematiek van het zwart geld goed heeft aangepakt. ‘België voert al sinds 2004 een intelligente regularisatiepolitiek die de ideologische overwegingen weet te overstijgen. In 9 jaar tijd is het probleem van Belgische tegoeden die niet zijn aangegeven in Zwitserland, bijna volledig van de baan.’
Op het eigen belang uit
Volgens François Parisis zijn de Zwitsers niet onbaatzuchtig. ‘Zij gaan munt trachten te slaan uit die aanslag op hun bankgeheim. Wat hen het meeste interesseert, is dat de Zwitserse financiële instellingen vrij diensten kunnen verrichten binnen de Europese Unie.’
Dat betekent concreet dat Zwitserse bankiers hun diensten vrij kunnen aanbieden aan inwoners van Europese landen, zonder daarvoor een toelating te moeten bekomen.
Wat moet u doen om zich te regulariseren?
Van 2 juli 2013 tot en met 31 december 2013 kunt u een beroep doen op de ‘EBA ter". Die richt zich tot natuurlijke personen en vennootschappen, maar ook tot verenigingen, stichtingen en organismen zonder juridische persoonlijkheid.
Wilt u niet-aangegeven tegoeden regulariseren, neem dan contact op met het Contactpunt Regularisaties (CPR) van de fiscus.
Als het slechts om kleine bedragen gaat en u geen verwikkelingen verwacht, kunt u uw dossier zelf indienen. Bij grotere bedragen en ingewikkelde situaties richt u zich best tot een advocaat of bankier.
Die vraagt de nodige informatie dan op bij de buitenlandse bank. Hij berekent ook de belasting en de toeslag (35 procent behoudens uitzondering) en doet het nodige ten opzichte van de fiscus.
