Zo'n 17 procent van de consumenten slaagt er niet in genoeg geld opzij te zetten om onvoorziene uitgaven op te vangen. Dat leert een studie van consumentenorganisatie OIVO. Eén op de tien consumenten kan zich niet meer dan vier keer per week vlees, vis of eieren permitteren en één consument op de drie kan zich ook momenteel geen auto veroorloven.
Het is misschien een schrale troost, maar niet alle producten zijn de afgelopen maanden duurder geworden. Voor de bewuste consument bieden barre crisitijden ook koopkansen. Een overzicht.
1. Vakanties in Spanje en Portugal
Hotelprijzen in Spanje mogen dan op hetzelfde niveau zijn gebleven als vorig jaar, in vergelijking met 2007 liggen ze bijna een derde lager. Ook in buurland Portugal, eveneens zwaar getroffen door de crisis, zijn de hotelprijzen gemiddeld met 35 procent gedaald in vergelijking met 2008. Dat een uitzichtloze crisis niet noodzakelijk dingen goedkoper maakt, bewijst Griekenland waar toeristen gewag maken van een plundermentaliteit bij sommige hoteliers.
2. Blue Chips
Door het gebrek aan vertrouwen bij beleggers noteren bedrijven als Apple of JP Morgan lager dan tijdens het hoogtepunt van de financiële crisis. Beleggers willen vandaag minder geld inzetten voor elke cent winst die ze verwachten, wat de koers-winstratio zwaar onder druk zet. Ook de Zuid-Europese energie- en telecombedrijven horen vandaag bij de absolute koopjes op de beurs.
3. Vliegen naar Japan
De kernramp in Fukushima en de sterke yen betekenden een catastrofe voor het Japanse toerisme. Goedkopere vliegtuigtickets dienden als zalf voor de wonde. Prijzen gingen tot een derde lager. De Japanse dienst voor toerisme spendeerde zelfs 10 procent van haar budget aan gratis tickets voor reisjournalisten en bloggers die het land veilig moeten verklaren.
4. Huizen in Spanje en Ierland
Een doorsneevilla aan de Costa Blanca kostte voor de vastgoedcrisis makkelijk 500.000 euro, vandaag is dat nog geen 300.000 euro. Voor 110.000 euro bent u al eigenaar van een vierkamerappartement in het Andalusische vakantieoord Motril. Dat is goed de helft minder van wat u 3 jaar geleden zou betalen. Hetzelfde liedje in Ierland, waar het uiteenspatten van de vastgoedzeepbel de huizen in Dublin 53 procent goedkoper heeft gemaakt.
5. Wintersport
Kortingen op wintersportvakanties tijdens de kerstperiode kunnen oplopen tot 40 procent. Wie het onderste uit de kan wil halen, kan het best reserveren tijdens de tweede week van de kerstvakantie (van 2 tot 8 januari) omdat de Franse schoolkinderen dan weer achter de schoolbanken zitten. Dat heeft een grote impact op de vraag naar wintersportvakanties en duwt de prijs lager.
6. Champagne en Italiaanse wijnen
Champagnehuizen zagen in 2009 hun omzet tot meer dan 40 procent dalen als gevolg van de crisis. Dit jaar herstelde de productie zich, maar door de nieuwe economische dip dreigen de producenten weer met een overschot te zitten. Gevolg: bubbels aan dumpingprijzen. In 2010 produceerden Italiaanse wijnboeren voor het eerst meer dan de Franse. Dat zij in een crisiscontext hun waar gaan slijten zonder kortingen lijkt uitgesloten.
7. Amerikaanse en Canadese kreeft
Tijdens de eerste financiële crisis in 2008 namen de kreeftprijzen plots een duik. Reden: heel wat Canadese verwerkers werden gefinancierd met geld van IJslandse banken. Toen die verdwenen, zat de VS-markt met een overschot dat men dumpte aan weggeefprijzen. Vandaag heeft het marktevenwicht zich hersteld, maar dreigt de vraag dramatisch te slinken. Met forse prijsdalingen tot gevolg.
8. Groenten
Het wisselvallige zomerweer en de schrik voor de EHEC-bacterie hebben afgelopen zomer de groentenprijzen gekelderd. Tomaten waren tot 60 procent goedkoper dan een jaar voordien. Maar ook de financiële en economische crisis wegen op de sector. Consumenten met een beperkt budget kiezen voor groenten in blik in plaats van verse groenten waardoor de vraag en dus ook de prijs daalt.
9. Hypothecaire leningen
Drie jaar aanhoudende financiële miserie hebben ertoe geleid dat zowel de vaste als variabele rentevoeten tot een historisch laag niveau gezakt zijn. Twintig jaar vast voor 4 procent of minder was vorig jaar niet uitzonderlijk. Door de gestegen langetermijnrente en de malaise op de Europese interbankenmarkt is dit feestje intussen wel al voorbij.