De gesplitste aankoop is een geliefde techniek bij koppels die op latere leeftijd een (tweede) stuk vastgoed kopen. Ze betrekken hun kinderen bij de aankoop, zodat die wanneer de ouders overlijden geen successierechten hoeven te betalen op die woning. Eerst schenken de ouders geld aan hun kinderen. Dan kopen kinderen en ouders samen een stukje vastgoed. De kinderen kopen de blote eigendom. De ouders kopen het vruchtgebruik. Als ze overlijden, komt het bij de blote eigendom van de kinderen.
Die techniek werd jarenlang aanvaard door de fiscus. Maar vorig jaar kwam de gesplitste aankoop plots op de lijst met verdachte financiële transacties, waardoor toch successierechten betaald moesten worden. In april verdween de aankoop weer van de lijst, waardoor specialisten dachten dat de techniek opnieuw vrij van successierechten was. Even later bleek dat de administratie Financiën de gesplitste aankoop toch als belastbaar zag op basis van een andere - bijna 100 jaar oude - wettekst.
Geens liet daarop de zaak opnieuw onderzoeken. Uit dat onderzoek blijkt dat de gesplitste aankoop kan, zolang aan een van twee voorwaarden voldaan wordt. Enerzijds is de techniek vrij van successierechten als op de voorafgaande schenking schenkingsrechten zijn betaald. De andere optie is dat de ‘begiftigden’ - de kinderen in ons voorbeeld - vrij konden beschikken over het geschonken geld. Het geld mag dus niet voor de aankoop van het onroerend goed zijn geschonken. De beslissing van de minister wordt eerstdaags gepubliceerd en zal ingaan vanaf 1 september.