Politicus Hugo Schiltz overleden (update)

(belga) Hugo Schiltz, die zaterdagavond na een korte ziekte overleed, had zich volledig uit de politiek teruggetrokken, maar was op het einde van zijn leven nog actief als advocaat. Daarnaast was hij ook voorzitter van de Vlaamse Opera en actief in het Flanders Fashion Institute in Antwerpen, dat hij mee heeft opgericht.

Hugo Schiltz werd op 28 oktober 1927 geboren in de gemeente Borsbeek, vlakbij Antwerpen. Als overtuigde flamingant maakte hij al op jonge leeftijd deel uit van de Vlaamse beweging. Tijdens WO II maakte hij deel uit van de Dietsche Blauwvoetvendels, waarvoor Schiltz na de oorlog enkele maanden in de gevangenis belandde.

Aan de KU Leuven behaalde hij een doctoraat in de rechten, een licentie in de economische wetenschappen en een baccalaureaat in de Thomistisch wijsbegeerte. Hij werd in 1953 advocaat aan de balie in Antwerpen en bleef de advocatenpraktijk nadien voortzetten. Daarnaast was hij nog docent aan de economische hogeschool St-Aloysius (Ehsal) in Brussel.

In 1958 werd Schiltz lid van de Antwerpse gemeenteraad, wat hij tot 1989 onafgebroken zou blijven doen. Hij werd volksvertegenwoordiger in 1965 en zetelde in de Kamer zetelen tot 1991. Mede door zijn dossierkennis groeide Schiltz uit tot een uitstekend redenaar en debater.

Schiltz werd partijvoorzitter in 1975. Hij slaagde erin de Volksunie in 1977 in de regering te krijgen. Maar de droom werd een nachtmerrie voor de Vlaams-nationalisten, vanwege het Egmontpact. Schiltz verdedigde die grondwetswijziging, maar slaagde er niet in zijn achterban te overtuigen. Het kwam uiteindelijk tot een breuk binnen de Vlaamse beweging, wat leidde tot de afscheuring van het Vlaams Blok van de Volksunie. Het Egmontpact werd nooit goedgekeurd.

Zijn partij raakte daardoor een tijdje op de sukkel en leed twee zware verkiezingsnederlagen na elkaar. Daarop besloot Schiltz in 1979 zich terug te trekken als VU-voorzitter, hoewel hij het vertrouwen van de partijbasis bleef behouden.

Van 1981 tot 1985 was hij gemeenschapsminister van Financiën en Begroting. Daarna werd de VU'er vicepremier en minister van Begroting en Wetenschapsbeleid in de laatste regering-Martens (van 1988 tot 1991). Hij was toen mee verantwoordelijk voor de val van die regering, omdat hij weigerde in te stemmen met een wapenlevering aan Koeweit. Daarna was hij nog vier jaar senator (van 1991 tot 1995).

Schiltz droomde daarna enkel nog van het Antwerps burgemeesterschap. Daarvoor ging hij in 1994 een kartel aan met de CVP, onder de naam 'Antwerpen '94'. Maar het initiatief was minder succesvol dan verhoopt. Schiltz moest de sjerp aan zich laten voorbijgaan en werd zes jaar lang schepen van Financiën, Economie en Toerisme. In 1995 werd hij benoemd tot minister van Staat.

Hij nam afscheid van de actieve politiek in januari 2001 en concentreerde zich daarna volledig op zijn werk in het advocatenkantoor Laurius-Schiltz-Verschoeven ADVC. Na de splitsing van de VU volgde hij Anciaux en co naar het links-liberale Spirit.

foto belga