Gerrie Knetemann overleden

Knetemann (foto: belga) was in het Nederlandse Bergen met vrienden bezig aan een mountain-biketochtje toen hij bezweek. Hij was afgestapt omdat zijn ketting van de tandwielen was gelopen. Terwijl hij zijn fiets repareerde begaf zijn hart het. Hij laat een vrouw, een zoon en twee dochters na.

Als renner begon hij in 1968, in 1974 werd de Amsterdammer prof. Daarvoor verdiende hij de kost als stratenmaker. Hij won in zijn loopbaan onder meer de wereldtitel, de Amstel Gold Race, tien etappes in de Ronde van Frankrijk en Parijs-Nice. "De Kneet", die ook bekend stond om zijn grappen en grollen, nam in september 1989 afscheid.

Knetemann begon zijn profcarrière in 1974 op 23-jarige leeftijd bij Gan-Mercier. Als neo-prof won hij meteen de Amstel Gold Race, die hij in 1985 nog eens zou winnen. In 1978 werd hij in het Duitse Nürburgring wereldkampioen. Verder won hij nog Parijs-Nice (1978) en tien etappes in de Ronde van Frankrijk, waar hij acht dagen de gele trui droeg. Hij was een van de beste tijdrijders van de jaren '70.

In 1983 kwam er bijna een voortijdig einde aan de carrière van Knetemann. In Dwars door België reed hij toen met volle snelheid tegen een geparkeerde wagen. Hij hield er verscheidene breuken aan over en de kans leek klein dat hij ooit nog zou kunnen fietsen. Maar na een lange revalidatie keerde hij toch nog terug in het peloton.

Toen Knetemann in september 1989 afscheid nam had hij 130 zeges op de palmares staan. Hij ging dan de public-relations verzorgen bij PDM, zijn laatste team, om in 1991 Nederlands bondscoach, of 'chef-omluller' zoals hij het zelf noemde, te worden. Het wereldkampioenschap noemde hij 'de gemakkelijkste wedstrijd van het jaar', maar als bondscoach zag hij nooit een van zijn renners op de hoogste podiumplaats staan.