Limburgse Group Machiels schiet Waterleau te hulp

‘Met dit akkoord slagen we erin cruciale technologie voor waterzuivering te verankeren in België. De kennis van Waterleau is van goudwaarde nu de wereld kreunt onder een watertekort.’

Zo enthousiast het persbericht van Group Machiels klinkt, zo discreet blijft de gelijknamige familie erachter. Het Limburgse vastgoed- en hernieuwbare-energiebedrijf neemt een meerderheidsbelang in Waterleau, dat wereldwijd installaties voor water- en luchtzuivering installeert en beheert. Maar het wil niet meedelen hoeveel het daarvoor betaalt.

Filips Hostyn, de financieel directeur van Waterleau, wil alleen kwijt dat Machiels extra kapitaal steekt in de Haachtse milieugroep. En dat de bestaande aandeelhouders hun belang zien verwateren. Waterleau was tot voor de deal in handen van de kinderen van oprichter Luc Vriens (55%), van de medeoprichters (35%) en van het management (10%). Een deel van hen verkoopt ook aandelen.

De kapitaalverhoging was nodig om de wankele balans van Waterleau op te fleuren. Het bedrijf worstelt met zijn schulden. In de jaarrekening van 2017 bedroeg de nettoschuld 22,5 miljoen euro, op een (gedaald) eigen vermogen van 12 miljoen. Daar kwam in 2018 nog eens een kortetermijnschuld van 8 miljoen bovenop, volgens Hostyn om drie grote projecten te voorfinancieren.

Bovendien evolueerde het bedrijfsresultaat van 1 miljoen euro winst naar een verlies van een half miljoen. De brutobedrijfswinst (ebitda), een graadmeter voor de capaciteit van een bedrijf om zijn schulden af te lossen, steeg dan weer (van 1,7 naar 2,5 miljoen euro). ‘Waterleau zit op een kantelmoment’, zegt Hostyn. ‘We voelen in de eerste helft van dit jaar dat we het nog beter doen dan vorig jaar.’

Heineken

Het huidige management van Waterleau blijft aan boord na de participatie, terwijl Machiels-CEO Louis Machiels voorzitter wordt. ‘Onze activiteiten zijn heel complementair. Wij kunnen Waterleau verder helpen groeien’, zegt Machiels, die in eerste instantie naar Zuid-Amerika kijkt. ‘In Chili, Peru en Colombia zijn we kind aan huis. Zo vergroten we de internationale voetafdruk van Waterleau, en die was al groot.’

Waterleau boekte vorig jaar een omzet van 91 miljoen euro (en geen 100 miljoen zoals in het persbericht stond), tegenover 80 miljoen het jaar ervoor. Het bedrijf telt 500 werknemers, vooral in het buitenland.

Hoewel de flamboyante Vriens het bedrijf pas in 2000 oprichtte, kort na zijn vertrek bij het milieubedrijf Seghers, groeide het snel via overnames. Zijn echtgenote van Marokkaanse afkomst, Anissa Temsamani, bekend van een korte carrière in de politiek bij de sp.a, sleepte nogal wat grote projecten in de wacht in Marokko. Daar zuivert Waterleau nog altijd het drinkwater van 2,5 miljoen inwoners. Daarnaast bouwde het installaties in brouwerijen van Heineken en SABMiller (vandaag AB InBev). ‘Gediversifieerd. Zo is er altijd een haring die bakt’, zei Vriens daarover.

Vijf jaar geleden overleed de oprichter evenwel onverwacht in zijn slaap op zakenreis in Sjanghai. Hij liet een internationaal bedrijf na, maar ook een grote schuldenberg. Die komt grotendeels voort uit de overname van het Duitse bedrijf Kary Planaqua, waarin heel wat verlieslatende projecten zaten.

Begin dit jaar begon de zoektocht naar een partner die bereid was geld in Waterleau te pompen. Met Machiels vindt het die partner dicht bij huis. De 48-jarige CEO Louis Machiels, die een passie voor autoracen heeft, vertegenwoordigt de derde generatie in het familiebedrijf. Zijn familie heeft tentakels in heel wat vastgoed- en industriële projecten in Limburg, en zou goede banden onderhouden met de Limburgse politiek.

Group Machiels kwam vorig jaar in het nieuws met de herontwikkeling van een terrein van 42 hectare op de voormalige Ford-site, met de focus op e-commerce. In Houthalen-Helchteren heeft het plannen om miljoenen tonnen afval uit het Remo-stort te recycleren of te verbranden met energierecuperatie.