NASA ontdekt opnieuw water op de maan

Er is opnieuw bewijs gevonden van de aanwezigheid van water op de maan. Dat blijkt uit twee studies die gepubliceerd zijn in het Amerikaanse wetenschappelijke tijdschrift 'Nature Astronomy'.

Een team van wetenschappers van NASA's Goddard Space Flight Center in Maryland geleid door Casey Honniball ontdekte het water op het maanoppervlak. Onderzoekers van de universiteit van Hawaï in Honolulu bestudeerden die gegevens en vonden aanwijzingen dat er watermoleculen verstopt zitten in mineraalkorrels of verglaasde substanties op de maan. De sporen van het moleculaire water werden ontdekt op Clavius, een grote inslagkrater in het zuidelijke gebergte op de voorkant van de maan.

Sofia

Daarmee vinden de wetenschappers bewijs dat er water op het maanoppervlak - dus bereikbaar voor zonlicht - voorkomt. De wetenschap wist al langer dat op de maan waterijs in kleine hoeveelheden voorkwam, maar die ontdekkingen gebeurden tot nu toe vooral in diepe kraters op de polen van de maan.

De ontdekking gebeurde via 's werelds grootste vliegende observatorium Sofia, het Stratospheric Observatory For Infrared Astronomy. Het observatorium bestaat uit een rondvliegende Boeing 747 waarop een telescoop gemonteerd staat. Die observeert de maan via infraroodstraling. In het licht dat de maan afgeeft boven de Clavius-krater zouden de sporen van watermoleculen te zien zijn.

Koudevallen

Daarnaast zegt een andere groep van wetenschappers verbonden aan de universiteit van Colorado in Boulder dat er meer water op de maan is dan eerder gedacht werd. Het gaat om water in 'koudevallen'. Dat zijn gebieden waar water permanent als ijs zou kunnen worden bewaard omdat ze altijd in de schaduw liggen.

De temperatuur in die 'koudevallen' ligt altijd rond de -163 graden Celsius. Dat is koud genoeg om bevroren water stabiel te houden voor miljarden jaren. Aangezien er 40.000 vierkante kilometer van zulke eeuwige lommerrijke gebieden is, zouden die nog veel meer watervoorraden kunnen herbergen.

Er is dus mogelijk meer water op de maan dan men voordien dacht. Het is voor de wetenschappers hoopvol dat het ook voorkomt op het maanoppervlak, want vermoedelijk heeft daardoor elke plek waar astronauten zouden landen water in de buurt.

Brandstof en zuurstof

De ontdekking biedt perspectief voor ruimtemissies, waar het water van pas zou kunnen komen. De NASA plant met haar Artemisprogramma in 2024 immers een terugkeer van de mens naar de maan. Het is alleen nog onduidelijk hoeveel water er precies aanwezig is in de ondergrondse reservoirs op de maan en hoe goed die bereikbaar zijn.

Het is verre toekomstmuziek, maar via water zou er mogelijk ook zuurstof gemaakt kunnen worden, zei William Whittaker, professor robotica aan Carnegie Mellon, vorig jaar in De Tijd. Via elektrolyse zou H2O immers omgezet kunnen worden in waterstof en zuurstof, en zou je mensen kunnen laten ademen. Die twee stoffen kunnen bovendien gebruikt worden om raketbrandstof te maken. Of het maanwater daadwerkelijk ontgonnen kan worden, moet nog blijken.