Dieter en Peter Vyncke doen stap opzij bij familiebedrijf

Vyncke, de Harelbeekse producent van energiecentrales op biomassa- en afvalverbranding, krijgt voor het eerst sinds de oprichting in 1912 een bedrijfsleider van buiten de familie. Stefaan Lauwers, de huidige operationeel directeur, volgt vanaf deze week de broers Vyncke op. Peter (50) was sinds 2002 CEO en leidde vanaf 2017 het familiebedrijf in een duobaan met zijn broer Dieter (42). Ze gaan zich meer toeleggen op de uitbouw van de familieholding, waarvan Vyncke een dochterbedrijf is.

De werknemers van Vyncke, die zichzelf Vynckeneers noemen, werden maandagnamiddag op de hoogte gebracht van de wissel aan de top. Volgens Peter Vyncke ging de aankondiging geen verrassing zijn voor hen. ‘In de praktijk leidt Stefaan Lauwers het bedrijf al ruim een jaar. Hiermee formaliseren we zijn rol als CEO.’

Het vertrek van de Vyncke-broers uit de operationele leiding maakt deel uit van een strategie. ‘Het is misschien even leuk voor je ego om onmisbaar en het centrum van alles te zijn, maar het is niet de manier om een familiebedrijf te laten groeien’, zegt Peter.

‘Dat we een stap opzij doen, gebeurt niet zomaar. We hebben dit gewild en er jaren naartoe gewerkt. Tien jaar geleden al, ik was toen 40 en mijn broer 32, hebben we ons voorgenomen onszelf overbodig te maken en een niet-familiaal managementteam op te richten. Tot onze verbazing hebben we onlangs beseft dat we in ons opzet zijn geslaagd. We kunnen nu een maand weggaan of zelfs doodvallen, het bedrijf zal blijven draaien.’

Overnames

Peter en Dieter Vyncke zullen nog als familiale ambassadeurs meegaan naar klanten en contacten, maar in het bedrijf doen ze een stap terug. Hun focus komt meer te liggen op de uitbouw van de familieholding boven Vyncke (voorlopig nog Prometheus). Behalve in Vyncke zelf heeft de holding participaties in de Waregemse warmtekrachtspecialist CallensVyncke, in het Indiase stoomengineeringbedrijf Forbes Vyncke, in de Zweedse verbrandingsovenbouwer Petrobio en in Trasmec, een Italiaanse producent van industriële transportsystemen.

‘We willen het familiebedrijf uitbouwen tot een familie van bedrijven’, zegt Peter Vyncke. ‘Vyncke zal zich concentreren op energie-installaties die draaien op afval en biomassa, terwijl de grotere groep - de holding - breder zal kijken naar energie-oplossingen voor de industrie. Ook wind-, zonne-energie, batterijen of pakweg waterstof kunnen daar hun plaats hebben. We gaan op zoek naar overnamekansen om tot een meer gediversifieerde industriële holding te komen.’

Opvolgingskwestie

De voorbije tien jaar is de omzet van Vyncke verdubbeld, tot 104 miljoen euro vorig jaar. De vraag of de volgende en vijfde generatie van de familie het bedrijf naar een volgende kaap moet loodsen, is voorlopig niet aan de orde.

Peter heeft zes kinderen, Dieter drie. ‘De afspraak is dat wie zijn hoger diploma behaalt een jaar stage mag komen doen om het bedrijf te leren kennen’, zegt Peter Vyncke. ‘Daarna moeten ze minstens vijf jaar elders hun strepen verdienen. Als ze daarna interesse hebben om terug te komen, kan dat. De oudste van onze kinderen is 26, dus de vraag of de vijfde generatie in de operationele leiding van het bedrijf komt, dringt zich op zijn vroegst over drie à vier jaar op. In de raad van bestuur hebben we een remuneratiecomité met onafhankelijken opgericht, zodat de kinderen niet bij hun vader of oom moeten komen solliciteren. Alles is klaar voor als het zover is.’

Verhuis naar Singapore

Peter Vyncke was al langer van plan fysiek wat afstand te nemen van het dagelijkse gebeuren in Harelbeke. Normaal was hij in de zomer van 2020 naar Singapore verhuisd om daar de contacten op de Aziatische markt beter uit te bouwen. Maar corona gooide roet in het eten. Pas sinds begin deze maand woont hij in de Zuid-Aziatische eilandstaat.

‘Die fysieke afstand zal me ook helpen om verantwoordelijkheid door te geven’, zegt hij. ‘Mijn vader nam in 2002 - toen ik CEO werd - ook wat afstand door in Brugge te gaan wonen. We hebben dat van de benedictijnen geleerd. Als er een nieuwe abt kwam, moest de oude abt enkele maanden naar een ander klooster. Hoe sterker de persoonlijkheid van de oude abt, hoe langer hij moest wegblijven. Zo kreeg de nieuwe abt alle ruimte die hij nodig had.'