CEO Van de Velde: 'Veel te vroeg voor meerwaardebelasting'

Door Ignace Van Doorselaere, CEO van Van de Velde

Wie een duurzame economie wil bouwen, moet enkel het Global Competitiveness Report van het Wereld Economisch Forum ter hand nemen. Welvaart is het resultaat van twee dimensies: waardecreatie door bedrijven en herverdeling van die waardeschepping naar iedereen die effectief bijdraagt en naar iedereen die wil, maar niet kan bijdragen.

Waardecreatie vindt plaats in een ecosysteem waarin bedrijven sterker worden. Ze hangt in eerste instantie van die bedrijven zelf af: van ondernemers, strategische keuzes, kwaliteitsvolle en gedreven medewerkers, innovatie, technologie, klantgerichtheid.

Daarrond zijn er belangrijke omgevingsfactoren waar die bedrijven nood aan hebben: onderwijs, logistieke, industriële en innovatieve clusters, infrastructuur, flexibele arbeidsmarkten, rechtszekerheid, transparante fiscaliteit. Een systeem van waardecreatie gaat in feite over het maximaal mobiliseren en motiveren van talent in het belang van een sterker geheel.

Trekkers

De herverdeling van die waardecreatie moet via een systeem van ‘performance ethics’ gebeuren: gun iedereen iets in de mate dat ze bijdragen en motiveer vooral de trekkers: ondernemers, duurzame aandeelhouders, bestaande werknemers, nieuwe werknemers. Draag zorg voor de levenskwaliteit van de brede maatschappij: het onderwijs, de gezondheidszorg, de schone lucht, de veiligheid op straat. Herverdeling is geen communistisch gedachtegoed. Het gaat over gelijke kansen en ongelijke uitkomsten, over beloond worden als je ervoor gaat en initiatief neemt.

Sterke moderne landen slagen in die dubbele opzet. Zwitserland, Duitsland, Nederland, Finland en Zweden bemannen steevast de top tien. België - amper in de top twintig - moet blijven hervormen tot het in de top vijf staat. Dat is de kompas-naald die regeringen moet overstijgen en die de sociale partners moeten volgen. Het biedt alleen winnaars op termijn.

Er is in een economie - net zoals in een bedrijf - ‘goed geld’ en ‘slecht geld’. Goed geld draagt bij tot waardecreatie, slecht geld zit vastgebeiteld in trage en dure structuren of verworvenheden zonder toegevoegde waarde. Als België er niet in slaagt om zijn interne zwakheden op te lossen, zal het nooit in de top vijf geraken.

Wat met de versnippering van de bevoegdheden?

We hebben nog steeds meer gemeenten dan Nederland. Waar is de moed om in Brussel te beginnen? We hebben te veel intercommunales -Eandis gaat niet over Chinezen, maar over versimpelen - en versnipperde bevoegdheden. Het slechte geld moet uit onze structuren, want het dient niemand.

Wat met de starheid van de arbeidsmarkt?

Niemand wordt beter van vaste benoemingen, zelfs de vastbenoemde niet, omdat hij de incentive verliest om beter te worden. Een koopkrachtverhoging is essentieel, maar lineaire indexaanpassingen zijn onfair omdat ook mensen die het niet verdienen geld krijgen. De logistieke internet-jobs uit Zuid-Nederland moeten België in.

Wat met de macro-economische huishouding?

Elke Belg regelt zo optimaal mogelijk de successie voor de kinderen. Waarom doen we dan het omgekeerde in de staatshuishouding, door de rekening door te schuiven?

Wie de beoogde regeringsmaatregelen tegen het licht houdt, krijgt een gevarieerd rapport. Het vereenvoudigen en verlagen van vennootschapsbelastingen is fair en nodig. Maar een meerwaardebelasting voor langetermijnaandeelhouders komt minstens vijf jaar te vroeg.

Je mag overwegen een meerwaardebelasting in te voeren als je economische huis zo stabiel en ondernemingsvriendelijk is (top vijf in de wereld) dat je het aankan, maar niet als je nauwelijks hersteld bent van de imagoschade van 22 maart en je nog zo veel huiswerk hebt voor essentiële dossiers.

Spaargeld mobiliseren naar de economie is een zinvolle gedachte, maar ze doet op dit moment niet ter zake. Er is geen gebrek aan geld, er is een gebrek aan een ecosysteem voor waardecreatie. Het sociaal overleg laten stilvallen, is waanzin. Nu moeten verantwoordelijke werkgevers en verstandige vakbonden meer dan ooit samenwerken voor een sterkere economie, voor de aandeelhouders, de werknemers en de zieken. Eerst welvaart creëren, dan correct herverdelen.