opinie

Jammeren helpt niet, ondernemen wel

Ik ben ook bang van protectionisme en de daarop volgende onvermijdelijke economische recessie. Ik zie ook de verdeeldheid in de wereld en op het Amerikaanse continent. De verkiezing van Trump heeft die verdeeldheid overigens niet veroorzaakt, wél zeer zichtbaar gemaakt.

Ignace Van Doorselaere, zaakvoerder 4F

 

©Photo News

Amerika heeft gekozen.   Ik had ook liever Clinton gezien maar het is Trump.  Laat ons de stem van de Amerikanen aanvaarden als die van een volk met gezond verstand dat het recht heeft op haar keuzes, hoe oneens we het er ook mee zijn. 

Amerika is de bakermat én het wereldsymbool van democratie, vrijheid, ondernemen, nooit opgeven, dromen en kansen.  We weten dat de Amerikaanse realiteit op veel vlakken soms te kort schiet maar beseffen dat symbolen sterker zijn dan waarheden. Een wereld zonder symbolen is overigens een wereld zonder hoop.    Amerika is ons nog niet zo lang geleden twee keer militair komen redden en lag aan de basis van de gouden economische periode die we na 1945 kenden.  Het is een bondgenoot, economisch en politiek.   Laat ons dat nooit vergeten, dankbaar en constructief blijven.    

Trump is een zakenman die geen interesse heeft – in tegenstelling tot  Obama – om het geweten van de wereld te zijn.  Hij zal vooral het belang van de USA dienen en van daaruit allianties smeden, op zoek naar win-win - altijd in het voordeel van Amerika - en dollars zullen primeren op mensenrechten en milieu.  Ik vind dat ook zeer jammer maar het is wat het is.   We gaan terug naar het pure republikeinse Amerika, waar het gezinshoofd met hand en tand zijn ranch en gezin verdedigt, hard werkt, niet van de overheid houdt, weinig solidariteit toont en een grote nationale trots uitschreeuwt: 'USA, USA'.     

In moeilijke omstandigheden moet je meer talent en optimisme mobiliseren.

En wat gaan wij doen?   Bang zijn, onzekerheid prediken, klagen, aanklagen?  Of gaan we ondernemen?   Amerika verdwijnt niet.   Het blijft een gigantisch interessante markt waar het nu zaak is – voor bedrijven die het aandurven – om hard op het pedaal te duwen met onze beste mensen, producten en programma’s.   Komt er toch protectionisme?   Dat zien we dan wel.   Maar als we op voorhand al op de rem gaan duwen, veroorzaken we de files bij regenweer die altijd erger zijn dan de regen zelf.   Het zal dus van onszelf afhangen.    Mochten er protectionistische maatregelen komen, laat ons dan vindingrijke oplossingen zoeken om ze te omzeilen of in het slechtste geval wat minder winst te maken.     Na Brexit heb ik een van onze jonge beste talenten gemotiveerd om voor Van de Velde de UK te gaan leiden.  In moeilijke omstandigheden moet je meer talent en optimisme mobiliseren.   

Gaan we in Europa met de vinger wijzen naar Trump of ook hier inzien dat we de economische toekomst voor een groot stuk in eigen handen hebben?   Meer dan ooit moet Europa – op zich het grootste vrijhandelsverdrag – sterker worden om zelf niet uit elkaar te vallen en de doemprofeten te counteren.   Groei!  Flexibiliseren van arbeidsmarkten, in overleg met vakbonden.   De ondernemende spirit van Limburg kopiëren na het debacle van Ford Genk.   Ecosystemen bouwen van innovatie, infrastructuur, jobtraining, financiële middelen.  Handelsverdragen sluiten met de rest van de wereld en de schaamte over Magnette doorspoelen.  Ondernemers aanmoedigen, niet tegenhouden of stigmatiseren.  Immigranten toelaten zolang we ze kunnen integreren en laten participeren in onze maatschappij.   Al onze landen spiegelen aan de index van het Global Competiveness Report en met die kompasnaald waarde creëren en herverdelen.   Laat ons de fout niet maken van Obama – overigens een zeer goed president – door de economische welvaart te polariseren naar Wall-Street, Silicon Valley en CEO-land.   Zelfs de Amerikaanse droom kan niet tegen de onrechtvaardigheid dat wie hard werkt, niet vooruit gaat. Dat geldt voor iedereen, ook voor Joe Sixpack. 

.

Lees verder
Gesponsorde inhoud