Bedrijven namen al maatregelen waar politici zich niet aan wagen

Door Paul Polman en Felipe Calderón. Polman is CEO van Unilever en voorzitter van de World Business Council for Sustainable Development. Calderón is voormalig president van Mexico en voorzitter van de Global Commission on the Economy and Climate.

Al te lang horen we dat we moeten kiezen tussen economische groei en de strijd tegen de klimaatverandering. In feite is het tegendeel waar. Het een kan de komende 15 jaar niet zonder het ander.

Naarmate de wetenschappelijke en economische waarheid over klimaatverandering duidelijker wordt, lijken de bezwaren van bedrijven met een hoge CO2-uitstoot steeds wanhopiger. Deze ontkenners ontkennen niet alleen de wetenschap, maar ook de economische realiteit die de leiders van veel internationale bedrijven al jaren onder ogen zien.

We beschikken over alle investeringen die nodig zijn voor een bloeiende, koolstofarme economie. We kunnen innoveren en we hebben de juiste technologie. De consument vraagt erom. Wat ontbreekt, is sterk politiek leiderschap. We hebben nog steeds behoefte aan een duidelijk, coherent beleid dat ons in staat stelt om over te stappen van eindige, inefficiënte technologieën naar een duurzame economie die groei en schone oplossingen bevordert.

De overgang is niet zo moeilijk als hij lijkt. Vorige week heeft de Global Commission on Economy and Climate haar rapport ‘Better Growth, Better Climate’ gepubliceerd. De Commissie bestaat uit leiders uit het bedrijfsleven, de overheid, het maatschappelijk middenveld en de academische wereld. Ze wordt geadviseerd door een panel van toonaangevende economen, onder wie twee Nobelprijswinnaars. Het rapport beschrijft wat veel internationale bedrijven al erkennen: de kosten van niets doen tegen de opwarming zijn groter dan de kosten van actie ondernemen. De mogelijkheden van betrokkenheid zijn legio. Als u daaraan twijfelt, loont het de moeite om te kijken naar wat internationale bedrijven nu al doen. Meer dan 50 van de mondiale top 200-bedrijven hebben zich tot doel gesteld hun CO2-uitstoot met 6 procent per jaar te reduceren.

Schichtig

Driekwart van die bedrijven heeft meerdere milieu- en sociale doelstellingen vastgelegd. Vele hebben intern al maatregelen genomen die sommige schichtige politici niet eens in het openbaar willen bespreken - ze nemen een prijs voor CO2 mee in hun prognoses en plannen. Daardoor zitten deze bedrijven in een positie waarin ze kunnen groeien in de onvermijdelijke koolstofarme economie - maar alleen als onze politieke leiders de juiste acties ondernemen.

Anders haalt zelfs de meest vastberaden bedrijfsactie niet de nodige schaalgrootte. Het bedrijfsleven heeft van onze politieke leiders drie dingen nodig: duidelijkheid, vertrouwen en moed.

We hebben behoefte aan duidelijke, concrete doelstellingen voor het terugdringen van de CO2 die ons helpen te voldoen aan het doel om de opwarming van de aarde onder 2 graden te houden. En om het evenwicht van ons wereldwijde ecosysteem te behouden.

We hebben goed gestructureerde financiële instrumenten en regels nodig die ons stabiliteit en zekerheid geven, die investeringen aanmoedigen in zaken als hernieuwbare energie, intelligente infrastructuur en agrarische technologie.

Bedrijfsresultaat

En we hebben sterk leiderschap nodig, waarbij het klimaat in rekening wordt gebracht bij vrijwel elke beslissing, zoals landgebruik, civiele planning, vermindering van voedselafval én de prijs van CO2. Deze grote verscheidenheid aan ideeën, waarbij we ons gezond verstand gebruiken, leveren enorme economische voordelen op en helpen ons een ander soort bedrijfsresultaat neer te zetten.

De voordelen van een koolstofarme economie reiken veel verder dan het scheppen van nieuwe rijkdom. Ze helpen ons ook om landbouwgrond te herstellen en een groeiende bevolking te voeden.

Als slechts 12 procent van de verarmde gronden weer productief wordt gemaakt, kunnen we al 200 miljoen mensen meer voeden en kan het inkomen van de landbouwers met 40 miljard dollar per jaar stijgen. Nieuwe financiële instrumenten kunnen de financieringskosten van CO2-arme elektriciteit met ongeveer 20 procent verminderen.

De exponentiële groei van de bevolking en de snelle verstedelijking doen de vraag naar energie, water en eindige hulpbronnen de hoogte in schieten. Door slimmere groeistrategieën en de ontwikkeling van dichte, compacte steden te bevorderen kunnen onze stedelijke centra bastions van duurzaamheid worden. Steden zullen de uitstoot verminderen, minder kostbare middelen gebruiken en zorgen voor een hogere levenskwaliteit. En als we op een slimme manier bouwen, kunnen we in de komende 15 jaar 3.000 miljard dollar besparen.

Kleine extra investering

De koolstofarme weg bewandelen hoeft niet duur te zijn. We moeten gewoon slimmer investeren. Om de klimaatverandering aan te pakken hoeven we slechts 4,5 procent meer te investeren dan de 90.000 miljard dollar die we het volgende anderhalve decennium toch al gaan steken in infrastructuur, gebouwen, landbouw en energie. Die extra investering is relatief klein en zal waarschijnlijk worden gecompenseerd door productiviteits- en innovatiewinsten en door lagere operationele kosten.

Die weg vergt wel politieke steun die voorrang geeft aan industrieën die gebruikmaken van nieuwe, schonere technologieën, boven de belangen van een paar verouderde industrieën.

Terwijl deze week de leiders van openbare, particuliere en maatschappelijke sectoren bijeenkwamen in New York voor de ‘informele’ klimaattop van de Verenigde Naties, biedt ‘Better Growth, Better Climate’ een concreet actieplan van tien punten dat moet garanderen dat de wereld inziet dat we nu de kans hebben om een welvarende, duurzame toekomst te creëren.