Laten we van staatsbonbeleggers echte investeerders maken

Woensdag loopt de razend populaire staatsbon van minister van Financiën Vincent Van Peteghem (CD&V) af. Groot was afgelopen jaar mijn nieuwsgierigheid naar wat de financiële sector zou voorstellen voor de vrijgekomen spaartegoeden.

Anno 2023 werden de 700.000 slimme intekenaars op de staatsbon in één klap investeerders. Niet minder dan 22 miljard euro vloeide in een week bij de banken weg, liefst 7 procent van de ongeveer 300 miljard euro aan Belgische spaartegoeden. De Van Peteghem-bon overtrof ruimschoots de populaire Leterme-bon in 2011, die op 5,7 miljard euro afklokte.

Onder het motto ‘From savings to investment’ proberen banken al decennia hun afhankelijkheid van intrestinkomsten te reduceren - onder andere ook op vraag van de regulatoren ter stabilisatie van de inkomsten - door (slapend) spaargeld te kanaliseren naar beleggingen. Van Peteghem slaagde daar met één verrichting in.

Het maakt van woensdag 4 september 2024 een fantastische opportuniteit om die culturele omslag definitief te verankeren. Een omslag die verder gaat dan de staatsbon en draait om de bredere zoektocht van beleggers naar rendement op spaargeld. Zo gingen tijdens de pandemie de beursvolumes van (vooral jonge) particuliere investeerders door het dak en was het bij de banken alle hens aan dek om de vele effectenrekeningen te openen.

Hoewel vaak wordt gesteld dat de gemiddelde Belg eerder risicoavers is, zijn Belgische particuliere beleggers zich terdege bewust van de noodzaak tot waardecreatie. Talrijke studies hebben al bewezen dat gebalanceerd beleggen in aandelen of aandelenfondsen het meeste rendement op lange termijn oplevert.

Lokaal-nationale bril

Aan de vooravond van de vervaldag van de staatsbon is collectief handelen van de financiële sector dan ook essentieel. Handelen naar de rendementsbehoefte van particuliere beleggers door de klant centraal te plaatsen.

De voorbije weken lanceerden banken verschillende voorstellen om de terugbetaalde gelden opnieuw te laten ‘inslapen’, via een depositorekening, termijnrekening of kasbon. Maar de terugbetaling van de grootste Belgische particuliere verrichting is hét momentum om een positieve beleggingscultuur te bestendigen, gesteund door een breder aanbod van alternatieven.

Er is een zo breed mogelijk spectrum aan opties nodig
om Belgische beleggers toe te laten hun vermogen duurzaam en weloverwogen te laten groeien en hen te interesseren in de mogelijkheden van een gediversifieerde spaar- en beleggingsportefeuille. Oftewel: mensen verder laten kijken dan hun spaardersneus lang is, zeker als de standaard ofwel een traditionele spaarrekening is, ofwel een staatsbon die slechts op incidentele basis gunstige voorwaarden kent.

Als we bij de totstandkoming van dit aanbod bovendien handelen met een lokaal-nationale bril op, door Belgische kmo’s centraal te stellen, dan levert dat ons land een bijkomend voordeel op. Namelijk job- en waardecreatie. Investeren in aandelen staat gelijk aan investeren in de werkelijke economie. Want de Magnificent Seven en de Granola’s van deze wereld zijn mooie beleggingsobjecten, maar idealiter krijgen onze Belgische kmo’s meer aandacht. De BEL Mid Index presteert al jaren beter dan de CAC 40 of de AEX, de blue chip-indexen in onze buurlanden. Investeren in onze Belgische kampioenen is werken aan langetermijnwelvaart voor de bedrijven en hun aandeelhouders.

Laten we dus samen een nieuwe investeerderscultuur verankeren, door sparen hand in hand te laten gaan met beleggen. Laten we onze inspanningen doen draaien om het creëren van vertrouwen om te investeren op de lange termijn, niet om het initiëren van incidentele, kortstondige mogelijkheden. Laten we de recordhoudende staatsbon als aanleiding nemen om de ‘Belgian dentist’ de mogelijkheden van een gediversifieerde spaar- en beleggingsportefeuille te doen inzien. Onze nieuwe Belgische investeerders verdienen meer dan spaar- en termijnrekeningen alleen.