Ons verdriet omzetten in woede en haat zou dom zijn

Door Xavier Zeegers en Vincent Baudoux, respectievelijk chroniqueur voor onder meer La Libre Belgique en lid van Press Cartoon Belgium

De vrijheid om te denken wat men wil, houdt ook de vrijheid in van godslastering. In het hart van het Republikeins pact, in de lekenstaat, democratisch, moeizaam verworven in het Westen na eeuwen dominantie door de katholieke godsdienst. Laat aan de religies het concept van de godslastering. En laat aan diegenen die passen voor de hypothese van het bestaan van God, de mogelijkheid en het absoluut recht om ermee te lachen. Rechtvaardigt een massamoord die zogenaamde ‘wraak’ in naam van een barmhartige God?

Pas op dat je niet alles op één hoop gooit, zullen de gematigden zeggen. Juist. Maar we staan nu wel met de rug tegen de muur. De eerste - slechte - reflex zou zijn om ons verdriet om te zetten in woede en haat, de wapens op te nemen in een democratisch gevecht tegen het obscurantisme. De reactie van Amerika op 9/11 was nefast, want ze heeft het probleem nog erger gemaakt.

Waar anders echte bondgenoten vinden dan bij de moslimgemeenschap? Helaas heeft die gematigde meerderheid nog geen enkele manifestatie georganiseerd om de onthoofdingen en de recente aanslagen een halt toe te roepen. Ze lijkt net zo geterroriseerd als de westerlingen, terwijl haar vijand ook de onze is.

Om grootschalige ontsporing te vermijden moeten we allemaal duidelijk stelling innemen. Allemaal. Een goed begin zou zijn dat de moslimbevolking de straat op gaat en ‘Niet in onze naam’ scandeert. Daar hebben onder meer de in Frankrijk wonende Libanese schrijver Amin Maalouf, de Algerijnse filosoof Malek Chebel en Dalil Boubakeur, voorzitter van de Franse moslimraad en rector van de grote moskee in Parijs, al voor gepleit.

Willen we kunnen kiezen tussen samenleven en het conflict van de beschavingen, tussen de vooruitgang of de catastrofe? Dan moeten we elk totalitarisme totaal, absoluut en definitief afwijzen. Nu.