Deze ambtenaar heeft geen schrik van een verhuis naar Tour & Taxis

Door Elke Wambacq, diensthoofd bij de Vlaamse overheid. Ze schreef samen met Nancy De Vogelaere en Joke Renneboog het boek ‘Tot uw dienst’ (Lannoo Campus) waarin ze pleiten voor een klantvriendelijke overheid zonder dinosaurussen.

De socialistische overheidsvakbond gaat Vlaamse ambtenaren mobiliseren om naar de rechtbank te trekken tegen de verhuis van de Vlaamse administratie naar de site van Tour & Taxis. De buurt zou te onveilig zijn om te gaan werken. Het tv-programma De Ideale Wereld deed er onlangs nog een schepje bovenop door een hilarisch filmpje over het gevaarlijke parcours voor de ambtenaar naar de site. Van die vakbondsactie krijg ik pas schrik als Vlaamse ambtenaar…

Bronx van Brussel

Net zoals vele andere collega’s ben ik geen ‘nine to five’-werker. Regelmatig zien we de zon zakken in Brussel. Zelf werk ik in een deel van Anderlecht dat soms ‘de Bronx van Brussel’ genoemd wordt. In de ochtend zie je mensen die hun methadon komen halen, overdag uitzonderlijk eens een pistoolschot maar over het algemeen veel ambiance. Vooral de markt op vrijdag geeft een leuke en zuiderse sfeer in de Bronx. ’s Avonds, als het begint te schemeren, komt de sociale controle op gang. Ouderlingen die praatjes maken met buurtbewoners of winkeliers die hun winkel nog aan het opkuisen zijn.  Iets verderop is er een Afrikaanse geloofsgemeenschap waar ik af en toe gezang dat recht uit Sister Act lijkt te komen opvang. De keet swingt.

Tussendoor spot je me ook regelmatig in de Boudewijnlaan aan het noordstation voor vergaderingen met andere overheidsdiensten. Die vergaderingen durven soms uitlopen tot 23u, de laatste trein naar Gent. Een paar jaar terug bezocht ik ook regelmatig het KBC gebouw vlakbij Tour & Taxis om ’s avonds samen met het VOV Licht op Leren voor te bereiden. Dit is ongeveer 15 min wandelen van het noordstation en heb dit verschillende keren te voet gedaan. Meestal werd de bijeenkomst bij KBC rond 21u afgerond en dat in de winterperiode.

Ideaal doelwit

Ik ben blond, jong en loop vaak alleen in die straten op een uur dat de vrouw al aan de haard moest zitten. Volgens velen ben ik een ideaal doelwit om overvallen te worden. En toch ben ik nooit slachtoffer geweest. Puur geluk, of is het gevaar in die buurten overroepen?  Laat ik de bange ambtenaren even op hun gemak stellen door het avondleven in Brussel City te illustreren.

Vanaf 19u begint het straatbeeld in Brussel er wat anders uit te zien. In de buurt van het Noordstation zijn het vooral prostituees die hun vertrouwde plek in de straat opzoeken om opgepikt te worden. Overdag ambtenaren die tijdens hun pauze een sigaretje roken of een luchtje happen, ’s avonds het terrein van wulpse dames. Het ergste dat je als vrouw kan overkomen is dat de prostituee je ervan verdenkt haar plaats in te nemen. Vriendelijk ontkennen en doorwandelen is de beste remedie.

Samenklitten

Daarnaast zie je zoals in vele grote steden groepjes mensen die samen komen. Soms zijn dat breakdancers die aan het oefenen zijn op de vloeren van de NMBS, in andere gevallen spot je soms een geheimzinnig rendez-vous van druggebruikers en dealer. Veel mensen ook die deze straten als doorgang gebruiken om het uitgaansleven van Brussel in te duiken. Tussen dat nachtvolk wandelen mensen zoals ik, op weg naar de trein of een kantoorgebouw. Laatwerkers.  Iedereen zoekt op natuurlijke wijze zijn plek of baan en het valt niet te ontkennen dat gelijken samenklitten.

In de buurt van het station zie je zowel overdag als ’s avonds regelmatig politie. De agenten patrouilleren om te kijken of alles veilig is en soms zijn ze ook vergezeld van een speurhond. Ooit ben ik eens aangesproken door zo’n patrouille. Of ik wou deelnemen aan een enquête om na te gaan of ik me veilig voel in Brussel en of ik vind dat de politie haar werk goed doet.  Natuurlijk!

Ik herinner me de leuke momenten waarbij we  samen met een groepje late vergaderaars de overschot van de broodjes gingen uitdelen bij de daklozen. Of de keuze om van het Noord door te wandelen naar Centraal waar het toeristische Brussel bruist en de route telkens een vakantiegevoel geeft. Goed om mijn 10.000 stappen te verzamelen en na een lange werkdag de gedachten op een rij te zetten.

Carjacking

Als ik ’s avonds in de buurt van Tour & Taxis moest zijn, kreeg ik vooral de waarschuwing  uit te kijken voor carjacking als ik met de wagen zou komen. De verkeerslichten aan de KBC bleek een ideaal crimineel punt te zijn gezien de snelle uitvalsweg naar de ring van Brussel. Het is er ’s avonds verlaten en kil en dat geeft natuurlijk een griezelige indruk. 

Met de aankondiging van het nieuwe Vlaams Administratief Centrum waar winkels en moderne kantoren zouden gebouwd worden, was ik meteen in mijn nopjes. Eindelijk zal de buurt opgefleurd worden en komt er een gezonde mix van mensen die heen en weer zullen gaan.  Een sociale dynamiek die ervoor zal zorgen dat de buurt een plus krijgt en minder verlaten en akelig zal zijn. Vooral wanneer de winkels open zullen blijven tot zeven of acht, zal dit ook na de kantooruren meer leven en positieve indrukken nalaten.

Club Med

Het is wel frappant dat de bange reactie op de verhuis naar Tour & Taxis net van een socialistische hoek komt. Ik dacht nu net dat die gepokt en gemazeld waren in de effecten van inclusie op de samenleving en het opwaarderen van buurten door meer sociale klassen te mengen met elkaar. Door tussen de mensen te staan in plaats van erboven.

Bange ambtenaren vervoeren in shuttles om zich te beschermen tegen het gevaarlijk uitschot van de samenleving  is zo’n fout signaal. Alsof we net zoals de paus of de president van de Verenigde Staten in een mobiel vervoerd moeten worden om te ontsnappen aan een aanslag. Het is al een ongelooflijke luxepositie dat ambtenaren in een hypermodern gebouw kunnen werken waar alle faciliteiten om werk en privé in balans te houden aanwezig zullen zijn.

Toen ik de bouwplannen voor het eerst zag, betrapte ik mezelf op de vergelijking met Club Med. Een winkel, een crèche, een fitnesszaal…Daarenboven worden ambtenaren gestimuleerd om regelmatig van thuis uit te werken. Zo besparen we niet alleen vele oppervlaktes aan kantoorruimte, maar kan de ambtenaar ook zorgen voor een fijne en flexibele manier van werken. Allemaal om de burger beter te bedienen.

Voorbeeld

Ambtenaren werken voor de ganse samenleving en moeten met beide voeten erin staan. Als er een probleem is met de veiligheid, dan zijn het de ambtenaren die het samen met de politiek moeten oplossen. Wij kunnen dat door vooral normaal te doen en mee het goede voorbeeld te geven van een verdraagzame samenleving. De kantoren en winkels in Tour & Taxis zullen ook toegankelijk zijn voor burgers. Laten we  de drempel naar overheidsdiensten niet onnodig hoog maken door zelf als ambtenaar de angsthaas uit te hangen om ernaartoe te gaan.