Zaterdag maakte ik mijn eerste Australische verkiezingen mee. Het werd een onverwacht feest van de democratie.

Singapore heeft een bestuursmodel dat te vergelijken valt met dat van een multinational. De regering opereert als een directiecomité, inclusief riante salarissen en een uitgekiend carrièrebeleid.

Goed dat jongeren voortaan vanaf 16 jaar mogen stemmen bij de Europese verkiezingen. Hun stem en hun daadkracht hebben we nodig.

De hernieuwde loonhandicap dreigt nog jaren op ons economisch potentieel te wegen. Met de huidige aanpak hypothekeren we de koopkracht op langere termijn.

Een overvloed aan procedures in een land staat een gezond en effectief bestuursproces vaak in de weg.

Wallonië is Brussel niet. Maar Belgen houden nu eenmaal van eenvoudige omschrijvingen.

CD&V lijdt onder haar januskop. Haar ambigue profiel en vooral dat ze in de eerste plaats een smoelenpartij is, maakt ze voor de kiezer minder aantrekkelijk.

Je mogen kleden zoals je wil is een makkelijke vorm van vrijheidsbeleving. Een cosmetische ingreep die amper raakt aan gelijkheid, de grondslag van alle vrijheid.

De Franstalige erfzonde van 1830 lijkt nog springlevend. De afkeer van Vlaanderen en het Nederlands wordt nauwelijks verhuld.

Als Sammy Mahdi CD&V met de nodige ‘elektroshocks’ wil reanimeren, is de vraag of die shocktherapie niet te laat komt.

Door de uitbesteding van 'Thuis' zal ook de Waalse belastingbetaler de VRT-soap mee financieren.

Emmanuel Macron mag president blijven, maar het is voor veel Fransen niet van harte. Ze verwijten hem niet te luisteren naar de bezorgdheden van de mensen. Maar er is een verschil tussen aanhoren en luisteren.

Superhelden zijn in Duitsland geen lang leven beschoren. Daarom moeten we ook geen sterk Duits politiek leiderschap verwachten, in welke kwestie dan ook.

Wordt de actualiteit in het noorden en het zuiden van het land anders bekeken? Die vraag proberen we te beantwoorden in onze wekelijkse kroniek van Alain Narinx (L’Echo) en Wim Van de Velden (De Tijd), die gelijktijdig wordt gepubliceerd in L’Echo en De Tijd. Ditmaal kruisen ze de degens over het vertrek van Joachim Coens als voorzitter van CD&V.

Een nieuwe job klinkt aanlokkelijk. Maar in een hybride wereld is opnieuw beginnen verdomd moeilijk.

Een belastinghervorming moet niet gericht zijn op het binnenhalen van extra belastinginkomsten, maar op een efficiënter systeem.

Overal waar ik vandaag kom, is de war for talent de prioriteit: talent vinden, engageren en houden. Het ziet ernaar uit dat het de komende jaren niet makkelijker wordt.

De Waalse gemeenten missen het geld om hun eigen beleid uit te bouwen.

In de Verenigde Staten komt privilege te vaak neer op succes. Als het aankomt op gelijkheid aan opportuniteiten ben ik liever Belg dan Amerikaan.

Elke samenleving die diverser wordt, gaat door een leerproces om een evenwicht te vinden tussen gedeeld burgerschap en cultureel verschil. Demagogie laten we beter achterwege.