Wat een voorbeeld zou worden van goed bestuur werd een debacle. De aanstelling van een nieuwe gouverneur voor Oost-Vlaanderen op basis van een objectief assessment ging compleet de mist in. Een fraai schouwspel was de gouverneursprocedure niet. Wat ging fout?

Een journalist vraagt een succesvolle ondernemer: ‘Wat is het geheim van uw succes?’ Het antwoord luidt: ‘Goeie beslissingen.’ Waarop de vraag volgt: ‘En op basis waarvan neem je goeie beslissingen?’ Het antwoord: ‘Ervaring.’ ‘En waar haal je die ervaring?’ ‘Uit al mijn slechte beslissingen.’

De tweewekelijkse grafiek van Bart Van Craeynest

Zalig toch, zo’n week zonder post. Gewoon een heerlijk lege brievenbus. Dat is al even zen als een lege inbox. De krant lees ik sowieso al digitaal. Als iemand geld van mij wil, zal hij de factuur wel digitaal versturen. En als ik informatie over een product of een promotie wil, dan zoek ik dat zelf wel online op, dankuwel. Daarvoor hoeft u echt geen stuk boom in mijn bus te dumpen. Ik zou eraan kunnen wennen, zo’n permanente staking van Bpost.

Kandidaat: ‘En op basis van mijn kwalificaties en testresultaten meen ik dan ook de meest geschikte kandidaat te zijn voor deze positie.’

De Pakistaanse Asia Bibi had nooit kunnen dromen dat haar naam wereldwijd weerklank zou krijgen. De christelijke boerenvrouw uit een onooglijk dorpje in de Punjab zit al acht jaar in de dodencel omdat ze beschuldigd wordt van blasfemie. En zeggen dat het allemaal op 19 juni 2009 begon met een slok water. Een verfrissing die haar islamitische dorpsgenotes weigerden omdat water aangeraakt door een christen onrein zou zijn. In de daaropvolgende ruzie zou Asia Bibi de profeet hebben belasterd. Daarop staat in het streng islamitische land dus de doodstraf.

De groei van de Chinese economische welvaart tijdens de jongste drie decennia is nog altijd een Wirtschaftswunder zonder weerga. In vergelijking met Rusland, de voormalige communistische buur, heeft China het uitzonderlijk goed gedaan. Het is altijd een beetje een raadsel geweest waarom, want beide zijn autocratieën.

De jongste gemeenteraadsverkiezingen in Brussel illustreren onweerlegbaar dat de sociologische verschuivingen in de hoofdstad eindelijk electoraal vertaald worden. Brussel leek een gespleten stad van twee werelden, waar de politieke klasse zelfgenoegzaam ver van de realiteit leefde met een aan arrogantie grenzende zelfzekerheid dat niets hun macht en positie ooit kon aantasten. Alsof alles in Brussel altijd bij het oude zou blijven.

Premier Charles Michel weet wat belangrijk is. De zomer/ wintertijd bijvoorbeeld. Daarom moet de beslissing daarover afhangen van een volksraadpleging.

In Noelsspeak spreekt econoom en Econopolis-stichter Geert Noels zich maandelijks onomwonden uit. Vandaag heeft hij het over de slechte beursmaand oktober.

‘Mutti is kaputti’ kopten de kranten na de verklaring van Angela Merkel om in 2021 af te treden als bondskanselier van Duitsland.

De tweewekelijkse grafiek van Bart Van Craeynest

Na het falen van de ‘haute dog’- zaak Würst toonde de ondernemer Jeroen Meus zich van zijn kwetsbaarste kant in De Tijd van zaterdag. Zijn zoektocht naar verantwoordelijkheid is begrijpelijk, maar is misschien niet de meest constructieve reflex. Hoe kunnen we beter leren uit falen?

In Noelsspeak spreekt econoom en Econopolis-stichter Geert Noels zich maandelijks onomwonden uit. Vandaag heeft hij het over slimme uitvinders en matige zakenlui.

Als data de olie zijn van de 21ste eeuw, dan is de overheid potentieel steenrijk. Ze zit op een gigantische berg data. Van gemeente tot gewest, van sociale zekerheid tot gezondheidszorg, van treinverbinding tot elektriciteitsfactuur. Spijtig genoeg gebeurt daar nauwelijks iets mee.

Bruggenbouwers. Het woord dook de voorbije verkiezingscampagne enkele keren op. Het zal ongetwijfeld nog vaak weerklinken tot we in mei 2019 opnieuw naar de stembus moeten. Toch is het een vreemd idee. Eentje dat het beeld oproept van twee gemeenschappen waartussen het water zo diep is dat het alleen kan worden overbrugd met een artificiële constructie. Bovendien impliceert de term dat er vanop beide oevers tegelijkertijd wordt gebouwd aan een brug om elkaar dan ergens in het midden te ontmoeten. Om te verbinden, zoals dat mooi heet.

Een feest van de democratie. Dat horen verkiezingen te zijn. Als we naar de voorbije gemeenteraadsverkiezingen kijken, dan waren er inderdaad kandidaten voor wie de stembusgang een fantastisch feest was: de winnaars. Anderen bleven achter met een kater, maar dat hoort net zo goed bij een feest. Ook voor ons, de kiezers, was er - al naargelang de uitslag - reden om blij of teleurgesteld te zijn. Maar dat gold niet voor iedereen. Vele duizenden kiezers stuurden hun spreekwoordelijke kat. In het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, waar ik woon, bleven maar liefst 100.000 mensen thuis. Het absenteïsme op 14 oktober bedroeg er 16,47 procent, nauwelijks minder dan zes jaar geleden, het recordjaar 2012.

Vertwijfeling over het bestuur van dit land slaat menig burger weleens om het hart. In september werden we overstroomd met berichten dat deze winter het licht kan uitgaan. Onmiddellijk begon een surrealistisch spel om de zwartepiet door te spelen. Dat ook de federale minister daarin meeging in plaats van de eigen verantwoordelijkheid op te nemen was geen fraai schouwspel.