‘Ook wij Britten moeten de extra brexitkosten doorrekenen'
Bert Kruismans | GLB, olé, olé!
Elke zaterdag fileert Bert Kruismans vanuit Wallonië de kleine en grote actualiteit.
Wallonië, zijn bier van trappisten, zijn siroop van Luik, zijn vriendelijke mensen, vol van poëzie. Neem nu de populaire komiek François Pirette. Onlangs zette hij een lofrede op Facebook die we als volgt kunnen samenvatten: ‘Mais ta g... . GLB. Populiste de Sarma.’ In keurig Nederlands: ‘Uw bakkes, Georges-Louis Bouchez, populist van den Aldi.’ Pirette heeft 132.150 volgers op FB. Zijn tirade tegen de MR-voorzitter werd ruim 1.300 keer gedeeld. Om maar te zeggen, ook in Wallonië is het dezer dagen niet overal van ‘Georges-Louis Bouchez, olé, olé!’
Welke mug heeft Bouchez gestoken? Ik zal het u zeggen. Een dieprode met een sterretje.
Wat is dat toch met die man? Telkens als de regering wit zegt, krijst Georges-Louis zwart. Welke mug heeft hem gestoken? Ik zal het u zeggen. Een dieprode met een sterretje. Want er waart een spook door Wallonië, genaamd de communisten. Bij de recentste peiling klokte de PTB af op 19 procent. De liberalen blijven nipt tweede op 20,1 procent. De PS haalde 22,8 procent. Wordt de MR straks gedegradeerd tot derde partij van Wallonië? Worden de communisten misschien de grootste ten zuiden van de taalgrens? In Vlaanderen zijn er een paar die nu al hun voordeur op dubbel slot draaien. In Wallonië krijgen enkele partijvoorzitters het al Spaans benauwd.
De PTB heeft dan ook een paar troeven in handen, zoals daar is Raoul Hedebouw. Bij onze eerste ontmoeting, op een feestje van de RTBF, werd ik getrakteerd op drie klappers van zoenen en een mep op mijn schouder die ik een dag later nog voelde. Het scheelde weinig of hij had me daar ter plekke een partijkaart aangesmeerd. O ja, zijn kompaan Marco Van Hees, toen de tweede communist in het parlement, was er ook. Van Hees zei niks en beperkte zich tot het rondstrooien van blikken vol afschuw naar le beau monde die daar op kosten van de arbeiders champagne stond te slempen. Ik bespaar u zijn gelaatsuitdrukking toen hij Georges-Louis ontwaarde. Ik droom er nog wel ’s van, als ik zwaar getafeld heb.
Dan is Raoul wel even anders, streng in de communistische leer maar tonnen charisma, een bulderlach en perfect tweetalig met een sappige Limburgse tongval. Dat zijn partij in Vlaanderen nog steeds uitpakt met Peter Mertens, jongens toch! De man kent zijn Marx van voor naar achter en terug, maar de dag dat het charisma onder de kameraden werd uitgedeeld was hij ongewettigd afwezig. Als Peter op televisie verschijnt, springt mijn scherm fluks op zwart-wit.
Red de cafébaas
De PTB heeft Raoul, maar weet ook in het parlement te duwen waar het pijn doet. Dit haalde de Vlaamse pers niet, maar de Waalse communisten outten zich vorige week als de partij van... de middenstand. Ze hadden het mooi uitgerekend. Een Waalse kmo met maximaal vijf werknemers, die zucht onder de lockdown, ontvangt 64 euro steun per dag, haar Vlaamse evenknie incasseert 124 euro. En dus heeft de PTB een voorstel dat zo’n bedrijf 125 euro per dag oplevert. De communisten willen daarmee vooral de horeca ondersteunen. Red de cafébaas! Wie kan daar nu tegen zijn?
De Waalse communisten outten zich vorige week als de partij van... de middenstand.
Mja... de Waalse regering misschien? De meerderheid kan het idee moeilijk fluitend goedkeuren. Ook in Wallonië heeft de oppositie per definitie ongelijk. Maar met een njet moet die meerderheid, en de MR in het bijzonder, wel uitleggen waarom ze niet voldoende geld vindt voor de Waalse zelfstandigen. Wat de regering-Di Rupo ook beslist, de PTB kan achteroverleunen en rustig haar winst tellen.
Het voorstel van de communisten illustreert nog een grote troef. Zij zijn een nationale partij met echte nationale mandatarissen. Zij volgen de politiek in alle regio’s en kennen de gevoeligheden, de cultuur van binnenuit. Is het toeval dat dit voorstel de Waalse cafébaas precies 1 euro meer oplevert dan zijn Vlaamse collega? Voor een keer krijgt een Waal meer dan een Vlaming, voor een keer staat Wallonië vooraan in de rangschikking. Dat is geen detail in een regio waar ze zich al vijftig jaar het derde wiel aan de Belgische wagen voelen en het minderwaardigheidsgevoel haast op rituele wijze aan de volgende generatie wordt doorgegeven. Misschien moet de arme Georges-Louis ook maar met een nationale partij beginnen, of straks 1 mei vieren aan de toog van een Vlaams café. Alle begin is moeilijk.