Bert Kruismans | J’y suis, j’y reste

Weet u naar wie mijn gedachten al ’s uitgaan nu de donkere dagen zich alras aandienen? Sihame El Kaouakibi. Het meisje van Let's Go Urban en WannaWork, Point Urbain en the JJ House in the city of Antwerp. De splinter van hoop voor de verworpenen der aarde, zelf afkomstig uit Tree, die onbaatzuchtig opkwam voor women empowerment en een all-in economy. Misschien had ze in plaats van een pocketwoordenboek Engels beter ‘Boekhouden voor beginners’ gekocht.

Iedereen wil haar vel. Zelfs Liesbeth Homans, die weet wat het is om politiek gedumpt te worden, zit haar in het Vlaams Parlement gewoon buiten te pesten. Niet dat het lukt. Want daar hadden ze in Brussel natuurlijk weer niet aan gedacht toen ze stevig zaten te knippen in de uittredingsvergoeding van onze parlementsleden. Als vertrekken niet meer opbrengt, blijven die wel zitten hé! Zoals ze in Syldavië zeggen: Eih bennek, eih blavek!

Als het een troost mag wezen, bij de pompiers van Luik is het nog veel erger. Die zijn dringend op zoek naar een nieuwe baas. Nu ja, ze hebben een baas, de directrice-generaal, Sandrine Brands, maar die is dienstdoende, want er is ook nog een secretaris-generaal, een bovenbaas, Stéphane Moreau.

Brandweer

Yep, daar is hij weer. Moreau was ooit PS-burgemeester van Ans, CEO van de intercommunale IGIL, vicevoorzitter van een huisvestingsmaatschappij, bestuurder bij EDF Luminus, Meusinvest, Publipart en Socofe en grote baas van Nethys. Hij had een krant, l’Avenir, en u kent hem misschien van Tecteo, Publifin, zeg maar Enodia.

Al die mandaten leverden hem wat centen op en een klantenkaart bij het gerecht in Luik. Hij heeft al enkele gevangenissen van binnen gezien en - dat moest er nog bijkomen - hij is ook ridder in de Kroonorde. Kortom, dat die mens nog niet werd verkozen tot manager van het jaar, we begrijpen het ook niet!

In 2000 werd wonderboy Moreau door de Luikse burgemeester naar de pompiers gestuurd om ze daar nog ’s het huisreglement uit te leggen. Van blussen krijg je dorst en in Luik heerste de usance om na gedane arbeid, tijdens de diensturen, de keel met alcohol te blussen. Voor gedane arbeid mocht ook, want pompier zijn is plezant.

Moreau, ooit de rechterhand van Michel Daerden en dus ervaringsdeskundige, wist dat varkentje wel te wassen. Vijf jaar later versaste hij naar de Luikse intercommunale voor elektriciteit en kabeldistributie, die hij zou ombouwen tot zijn Nethys-imperium. Hij nam daartoe geen ontslag bij de brandweer, maar verlof zonder wedde. We zijn 16 jaar verder, dat verlof loopt nog altijd.

De intercommunale die de Luikse brandweer beheert, wil mevrouw Brands graag aanstellen als nieuwe chef, maar moet daarvoor eerst de arbeidsovereenkomst met Moreau ontbinden. Klein probleem, de raad van bestuur weet niet hoe ze die moet ontbinden, want dat staat in het arbeidscontract. Daarvan bestaat één exemplaar, en dat is in het bezit van… Stéphane Moreau. Het zal bij zijn vertrek per ongeluk in zijn kabaske gesukkeld zijn.

In 2019 vroeg de intercommunale aan Moreau of ze alstublieft een kopie mocht hebben van haar eigen arbeidscontract zodat ze kon nagaan hoe ze hem, zonder vergoeding, kan ontslaan. Moreau antwoordde via zijn advocaat dat hij, als hij ooit ‘s vijf minuten tijd had, in zijn papieren ging snuisteren en dat ze die kopie asap mochten verwachten. Twee jaar later is het er helaas nog niet van gekomen.

Volgens Le Soir stelden de pompiers hun ex-chef deze week voor de keuze: het contract nu opsturen of ze beschouwen de arbeidsovereenkomst als ontbonden. Het zou me niet verbazen mocht Moreau nu al bij zijn huisarts zitten voor een doktersbriefje.

Elke week fileert Bert Kruismans vanuit Wallonië de kleine en grote actualiteit.