De must-reads van het weekend
Over vrouwen, mannen en mammoeten
Deze week. Een mail van Anja, onze directeur Benelux. ‘Dag Diana. Ik heb je voorstel gelezen. Nog eens gelezen. Als moeder en vrouw volg ik je helemaal, maar toch gaat Studio 100 er niet op in… Dankjewel voor wat je me hebt bijgeleerd. Groeten, Anja.’
Ik las de mail en ik dacht: nooit heb ik tegen iemand zo mooi ‘nee’ gezegd. Bij Studio 100 is de helft van de directieleden een vrouw. Nochtans hebben we onszelf geen quota opgelegd. Die vrouwen hebben hun plaats gewoon verdiend. Creatieve mensen hebben een warm nest nodig, een thuis waar ze tot bloei kunnen komen. De vrouwen bij ons zijn erin geslaagd zo’n nestgevoel te creëren.
Toen de mens nog op mammoeten joeg, waren mannen de natuurlijke leiders. Want voor de jacht waren snelheid en fysieke kracht nodig. Vandaag zijn er voor leiderschap andere zaken zijn van tel, zoals intelligentie, creativiteit en sociale vaardigheid. Competenties waarin vrouwen minstens even sterk zijn als mannen.
Maar de trieste realiteit is: hoe hoger je in de hiërarchie gaat, hoe minder vrouwen je tegenkomt. Overal in de wereld delen mannen de lakens uit. Dat werd deze week nog eens schrijnend duidelijk. Elf van de 14 ministers in onze nieuwe regering zijn mannen. En voor de eretitel Onderneming van het Jaar waren alleen mannelijke ondernemers genomineerd .
Deze week maakte B-information de resultaten van een studie bekend. Vrouwelijke ondernemers hebben een derde minder kans om failliet te gaan. De reden ? Vrouwen zijn voorzichtiger. Ze vinden tevredenheid en reputatie belangrijker dan omzet en rendement. En op lange termijn loont zo’n aanpak.
Zou de bankencrisis ontstaan zijn als meer vrouwen topfuncties hadden bekleed ? Ik denk het niet.
Plots keken de twee vrouwen me aan. ‘Het speelgoed dat jullie bij Studio 100 maken, is dat voor meisjes roze en voor jongens stoer en actiegericht?’
Op de receptie na de uitreiking van de Onderneming van het Jaar-trofee stond ik samen met twee dames. Trots vertelde ik dat de directie van Studio 100 voor de helft uit vrouwen bestaat. Maar ik was in het hol van de leeuw beland. ‘Ik ben een fan van jullie kookkanaal NJAM!’, zei de ene vrouw. ‘Maar waarom zijn jullie chefs bijna allemaal mannen ?’
Ik legde uit dat er te weinig vrouwelijke chefs zijn. ‘Vreemd,’ reageerde zij, ‘want overal in de wereld roeren wij vrouwen in de kookpot. We hebben nochtans geen vrouwelijke kookhormonen in ons lichaam. Koken is een rol die ons is toebedeeld. Het is een selffulfilling prophecy.’ Ze had daar duidelijk over nagedacht.
De tweede dame ging naar de kern van de zaak. ‘De oorzaak van de discriminatie is de sociale druk van hoe en wie we als vrouw moeten zijn. Het was deze week in het nieuws : vrouwen laten eicellen invriezen om eerst carrière te maken. Wij zouden veel gelukkiger zijn als we ons echte individuele zelf zouden kunnen zijn. Weet je waar het rollenpatroon wordt ingelepeld ? In de kindertijd.’
Plots keken ze me alle twee aan. ‘Het speelgoed dat jullie bij Studio 100 maken, is dat voor meisjes roze en voor jongens stoer en actiegericht?’
Iemand tikte op mijn schouder. Gered. Zo gaat dat op recepties. Voor ik het wist zat ik in een nieuw debat, over voetbal dit keer.
Zijn onze vrouwelijke directieleden beter dan de mannen ? vroeg ik me af in de auto op weg naar huis. Nee. Maar ze zijn wel anders. Ze vertonen geen haantjesgedrag. Ze zijn open over problemen. Ze staan met hun voeten op de grond en smeden geen megalomane plannen. Ze brengen gewoon andere waarden aan tafel. En dat kan ik u aanraden, want bij ons leidt het tot een evenwichtiger beslissingsproces, en zo tot betere resultaten.
Hans Bourlon is CEO van Studio 100.