Schimmenspel

Door Louis Verbeke, voorzitter van de Vlerick Business School

Uiteraard was er geen Waalse verantwoordelijkheid te bespeuren voor de teloorgang van het Waalse staal (en de Waalse economie), was het nieuws onverwacht en onvoorspelbaar en zouden ‘alle maar dan ook alle’ maatregelen genomen worden ‘inclusief nationalisering’ om de staalindustrie in Luik te redden. Ik kon de posities van PS, MR en CDH niet van elkaar onderscheiden.

Die zondagmorgen ‘deed’ iedereen ‘marxistisch’ en als naar gewoonte deden de RTBF-journalisten geen enkele poging om het schimmenspel wat body te geven.

Het moet gezegd. De geschreven pers was wel kritisch. Het beste artikel vond ik in de Libre (28/01): ‘Sidérurgie, le rapport Laplace avait raison’. Minister Marcourt, belast met het dossier, heeft het rapport Laplace besteld en begraven. Dat rapport (2012) stelde dat de overblijvende Luikse activiteiten van Mittal onrendabel waren en zouden gesloten worden. ‘Scandale’ uiteraard. Een nieuw rapport werd besteld. En ja, die activiteiten werden wonder boven wonder rendabel bevonden… tot een paar dagen geleden

Uiteraard werd op de RTBF met geen woord over het rapport-Laplace gerept. De politiekers waren allen verstomd. Wie had dat kunnen zien aankomen? Mittal is een ‘schurk’. Dat is de enige reden van de sluiting

Gent

Dat Mittal via Sidmar in Gent een naar mijn weten bloeiend en binnen de groep toonaangevend bedrijf uitbaat en ook nog honderden mensen elders in Charleroi tewerkstelt, daar werd met geen woord over gerept. Dat je met al dat kinderachtig geschoffel nog eens 3.000 Mittal-arbeidsplaatsen bedreigt (weliswaar in Vlaanderen en Charleroi), kan enkel als ’sociaal’ worden bestempeld. Het kan toch niet dat wanneer er overproductie is een groep de minst rendabele afdeling sluit … als die zich in Luik bevindt. Nee dus. Nu is solidariteit vereist van Europa (dat, neem ik aan, alle onrendabele bedrijven moet openhouden), België (dat moet betalen) en Vlaanderen (dat neem ik aan, het rendabele Sidmar moet platleggen).

Men had het over nationalisering, of liever regionalisering. Dat laatste is onvertoond: in een deel van het land mag Mittal rustig rendabel voortdoen, in het andere wordt het onrendabel verstaatst. Over geld werd niet gesproken, wel over de noodzaak (Europees) meer schulden toe te laten en een dus hoger staatsbeslag (ten koste van Vlaanderen) te promoten.

Maar, het volgende moet ook gezegd worden.

Op dezelfde zondag, op RTL TVI in het programma ‘Controverse’, kregen we, met ongeveer dezelfde politieke sprekers, een ander verhaal.

De journaliste, mevrouw Demoulin, maakte het verschil. Zij stelde de juiste vragen. Zij vroeg waarom Mittal een schurk is in Wallonië en niet in Vlaanderen, en waarom Vlaanderen deze belangrijke werkgever zou schofferen. De oplossing zou zijn volgens de politici dat wie een bedrijf sluit, dat (gratis ?) moet afstaan aan de regio, nadat uiteraard alle sociale en milieuverplichtingen zijn voldaan. Dat de voortzetting van het (nu gesubsidieerde) bedrijf het probleem van de overcapaciteit vergroot, is uiteraard irrelevant.

Rapport Daems

‘Une sainte alliance’ tussen de vier partijen werd vooropgesteld voor het behoud van de arbeidsplaatsen. Het contrast met het rapport Daems over Limburg, dat de creatie van 10.000 niéuwe arbeidsplaatsen beoogt, kan niet groter zijn.

De RTL-journaliste stelde simpele vragen: ‘Zou niet iedere industrieel hetzelfde doen? Is sluiting niet de normale gang van zaken als je in Luik honderden miljoenen verliest? Wat heeft de Waalse politiek de laatste 10 jaar echt gedaan om Wallonië te doen herleven?’

Zinnig was wel de CSC-vakbondsvertegenwoordiger, die enkel een overname door een industriële groep bespreekbaar vond. Voor andere hersenspinsels is er geen geld noch toekomst, stelde hij.

Waarom doet Mittal het in Vlaanderen goed? Omdat de herstructurering in Luik door Vlaamse (Sidmar) ingenieurs is beslist, was het (onbetwiste) antwoord. Ook hier stelde de CSC-vertegenwoordiger dat binnen de groep Mittal, zoals in alle groepen, de vestigingen concurreren op basis van rentabiliteit.

Antwoorden vanuit de politiek? Staatsinvesteringen, de ‘union sacrée’, totale ommekeer van de Europese politiek, weg met de ‘obsessie over schulden’, Vlaamse solidariteit (nog meer). Het CDH klonk nog ‘stroever’ dan de PS.

Dan werd de aanval op de notionele interest ingezet;  dhr. Michel (MR) kon het niet laten te wijzen op de onzin dat dhr. Di Rupo op dezelfde dag als de aankondiging van de sluiting van Luik, in Davos op het World Economic Forum de notionele interest had aangeprezen.

Fabrique Nationale

Oh, ja. Ik vergat nog dat de Waalse regering 1 miljoen euro heeft opzijgezet om binnen de twee maanden het zaakje op te lossen. En als dat niet zou lukken, dan moet het lichtend voorbeeld van Fabrique Nationale gevolgd worden.

Er is ook goed nieuws. De RTL deed een poll bij zijn kijkers, en 75 % van hen stelden dat er géén staatsgeld meer in de Luikse staalindustrie moet worden gestoken.

Een zinnige en moedige journaliste, een zinnige en moedige CSC-vakbondsman. De Waalse toppolitici in hun blootje gezet! RTL is inderdaad geen staatszender.

Dit weekend leerden we dan ook dat nogal wat Voka-bedrijfsleiders aan collectieve waanzin lijden. We leerden van Magnette en Milquet dat we minder moeten besparen (want Wallonië en Brussel hebben een zwaar budgettair deficit) en dat het optrekken van de pensioenleeftijd nu geen zin heeft - lees: voor de PS onverteerbaar is.

We vernamen ook dat er ‘veel geld’ nodig is om Vlaamse scholen te bouwen, ongeveer 100 miljoen euro. Over de transferten (16 miljard euro), geen woord. Overigens zijn het de betalende nationalisten die egoïst zijn, dixit PS-voorzitter Magnette (VRT, 2/02). De PS, dàt is pas altruïsme.

En ja, u vernam allicht ook het heugelijke nieuws dat volgens Magnette dhr. De Wever intellectueel niet meer verder kan zakken. Wat een opluchting.