Sollen met les petits Belges

De Belgische energiewaakhond CREG en de Bijzondere Belastinginspectie verdenken de Franse energiegroep GDF Suez ervan de winsten bij haar Belgische dochter Electrabel kunstmatig te hebben gedrukt door abnormaal hoge prijzen aan te rekenen voor het gas dat GDF Suez leverde aan Electrabel in ons land. Een truc om 500 miljoen euro van de winst van Electrabel af te romen en naar Frankrijk te versluizen. Opeens wordt duidelijk hoe het komt dat Electrabel in 2012, voor het eerst in zijn geschiedenis, tegen een verlies aankeek. De grote benadeelden van de door GDF Suez opgezette constructie, stelt de CREG, zijn de Belgische fiscus en gemeenten, die recht hebben op een stuk van de winsten van Electrabel.

Het onderzoek is nog niet afgerond. Maar als blijkt dat GDF Suez deze constructie doelbewust heeft opgezet om ‘les petits Belges’ te rollen, is dat ronduit schandalig. De Belgische regering kan zoiets niet blauwblauw laten. Premier Elio Di Rupo (PS), of zijn opvolger, moet met zijn vuist op tafel slaan in het Elysée, bij zijn kameraad François Hollande, de Franse president.

Want GDF Suez heeft de Franse staat als grootste aandeelhouder. Het geld dat de energiegroep de Belgische fiscus en gemeenten volgens de CREG ‘ontstolen’ heeft, is voor een stuk naar de Franse staatskas gevloeid. Ja, dat is dan een vorm van diefstal. En dat is onaanvaardbaar. Een Franse president die zich socialist noemt en overal ter wereld ethisch gedrag predikt, kan toch niet tolereren dat een staatsbedrijf uit zijn land zich bezondigt aan dergelijke praktijken?

Het is niet de eerste keer dat de Belgen zich door de Fransen laten rollen, al is het niet altijd op zo’n flagrante manier. De Belgische staat kreeg te weinig voor Fortis Bank toen hij die aan BNP Paribas verkocht. De Belgische staat betaalde te veel om Belfius uit de omvallende Dexia-groep los te weken. De Belgische staat liet zich door de Franse regering een onevenredig groot aandeel in de overheidswaarborgen voor de Dexia-restbank opdringen. Het is een steeds weerkerend stramien als deals met Frankrijk gesloten worden: de Belgen worden belazerd. Of beter: ze laten zich belazeren.

Vaak zelfs met de glimlach. Onze Franstalige toppolitici staan immers graag op een goed blaadje bij hun Franse collega’s. Ze zijn daarom al te gemakkelijk bereid tot concessies. Zelfs als die belangrijke financiële consequenties hebben.

Natuurlijk leidt dat in Frankrijk tot het idee dat met de Belgen naar hartenlust kan worden gesold. Het wordt tijd dat we duidelijk maken dat we niet alles pikken. Het wordt tijd dat we zeggen: assez!