Commentaar: Voorsmaak
Het politieke bedrijf ontwaakt uit zijn jaarlijkse zomerslaap. Agalev en Ecolo hebben tijdens het weekeinde een eerste bijeenkomst gehouden, een soort opwarmingsoefening voor hun parlements- en kaderleden. De eerste rentree-interviews waarin ministers en partijleiders bakens uitzetten voor het komende politieke seizoen, zijn verschenen.
Hoewel het ritueel hetzelfde is, is dit toch geen gewoon begin van een nieuw politiek jaar. Op uiterlijk 15 juni, over minder dan tien maanden, hebben verkiezingen plaats voor de Kamer van Volksvertegenwoordigers en de Senaat. VLD-voorzitter Karel de Gucht loopt bijzonder weinig kans zich te vergissen als hij denkt dat er een 'heftig politiek jaar' voor de deur staat, met spanningen in de partijen en tussen de partijen.
Ook in een 'heftig' jaar moet het land geregeerd worden. Van eerste minister Guy Verhofstadt zal het heel wat stuurmanskunst vergen om zijn paars-groene coalitie niet op drift te laten slaan op de pre-electorale golven, die naarmate de weken verstrijken almaar hoger zullen worden. De Gucht mag dan al zeggen dat hij van plan is zich 'een beetje in te houden', zijn uithaal naar de socialisten als 'bezetters van het staatsapparaat' geeft een voorsmaak van wat ons de komende maanden te wachten staat.
De rol van de staat is voor De Gucht een van de onderwerpen die ter sprake moeten komen bij de volgende regeringsonderhandelingen. De VLD wil op dat ogenblik ook de splitsing van de gezondheidszorg en de regionalisering van het werkgelegenheidsbeleid en van de Spoorwegen op tafel leggen - drie communautair geladen dossiers die minister-president Patrick Dewael in zijn recent 'Vlaams Manifest' als prioriteit naar voren schoof.
Louis Michel, de nog altijd onbedreigde leider van de Franstalige liberalen, diende De Gucht meteen van antwoord. Hij zei dat een splitsing van de sociale zekerheid en de regionalisering van het mobiliteitsbeleid onbespreekbaar zijn. Natuurlijk is dat het klassieke antwoord uit het zuiden des lands op Vlaamse communautaire eisen. Maar nu, door het Lambermontakkoord, de Franse Gemeenschap voor het eerst sinds lang geen vragende partij is voor extra geld, is het onduidelijk hoe de VLD die verdere stap in de staatshervorming zal kunnen afdwingen.
De verklaringen van De Gucht en Michel geven aan dat, welke partijen na de verkiezingen ook rond de onderhandelingstafel zitten, de kans klein is dat het formatieberaad even snel opschiet als in de zomer van 1999. Vanuit de overweging dat juli en augustus niet de meest geschikte maanden zijn om regeringsonderhandelingen te voeren, rijst de vraag of het niet wenselijk is de verkiezingen vroeger dan 15 juni te houden. De kans dat het pre-electorale gekrakeel in de coalitie dermate oploopt dat premier Verhofstadt geen andere keuze heeft dan het parlement vervroegd te ontbinden, is trouwens vrij groot.
MARK DEWEERDT
Meest gelezen
- 1 Bekijk hier de resultaten in detail, zo heeft Amerika gestemd
- 2 Harde perceptiestrijd drijft Arizona-partijen verder uit elkaar
- 3 De laatste strohalm van De Wever: de Vlaamse liberalen
- 4 Tussen de vroege kiezers in Philadelphia: 'U bent de eerste die ik durf te zeggen dat ik voor Trump stem'
- 5 Bitcoin, dollarverdieners en Wall Street bouwen feestje voor Trump 2.0