Dag -227
Er is een naam voor een situatie waarin politieke partijen plannen maken, plannen van andere partijen bekritiseren, maar niets uitvoeren. Zoiets heet een verkiezingscampagne.
Het was al uitzonderlijk hoe de federale regering een kleine helft van haar legislatuur verloor omdat de formatie 541 dagen duurde. Maar nog opmerkelijker is dat de regering van de tweeënhalf jaar die ze wél heeft, er al het werk in dik anderhalf jaar doorpompte.
Ze ging van start in een verschroeiend tempo met de pensioenhervorming, de besparingen, de belastingen, de details over de staatshervorming en, in de zomer van 2012, de splitsing van BHV. Ze ging deze zomer door met een begrotingsakkoord en een doorbraak over een gelijk statuut voor arbeiders-bedienden. Maar de ‘high’ waarin de regering deze zomer zat, lijkt in enkele maanden tijd een ‘low’ te zijn geworden.
Dat komt omdat de regering opnieuw geconfronteerd wordt met het dossier waarin ze maar niet tot doorbraken komt: de concurrentiekracht. Nochtans is het essentieel. Een jaar geleden werd het rumoerig in het parlement toen premier Elio Di Rupo in zijn beleidsverklaring de lijst met collectieve ontslagen begon voor te lezen: ‘Ford Genk, ArcelorMittal, Duferco/NLMK, Dow Chemical, Philips, Staples, HP, Alcatel-Lucent, Thomas Cook, Coca-Cola, TP Vision, Exelto, Siderba, CH Power Systems en vele andere.’
De speech van Di Rupo op het koninklijk paleis in januari ging opnieuw over ontslagrondes, met name bij Caterpillar en ArcelorMittal. En de premier sprak: ‘De grootste uitdaging van de federale regering is werkgelegenheid.’
In dat opzicht was er gisteren goed nieuws en slecht nieuws. Het goede is dat de schade van de wereldwijde ontslagronde bij Alcatel-Lucent voor de vestiging in Antwerpen beperkt blijft. Het slechte is dat het langverwachte relanceplan van de regering nog altijd op zich laat wachten. Federaal minister van Financiën Koen Geens (CD&V) zei zelfs dat als de berg een muis baart, je ook met die muis soms tevreden kan zijn. Veel minimalistischer kan een politieke verdediging niet zijn.
Gezien de magere resultaten zagen we de voorbije dagen daarom een opmerkelijk schouwspel. De sp.a stelde een belastingverlaging voor - lagere btw op elektriciteit - maar CD&V was tegen. Gisteren sloot Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V), die over die btw niets te zeggen heeft, dan plots toch niet uit dat er nog iets gebeurt.
Het resultaat aan het einde van de rit? Er is veel gesproken, maar weinig gebeurd. Het relanceplan van 165 miljoen euro is het economische equivalent van een dag langer werken per jaar. En de belangrijke discussie over de wet op de concurrentiekracht van 1996 is uitgesteld tot een beter moment.
Politici hebben de voorbije dagen plannen voorgesteld, er cijfers op gekleefd, plannen van andere partijen afgebroken en ook daarop cijfers gekleefd. En op het einde van de rit is er in de feiten nauwelijks iets veranderd. Er bestaat een woord voor zo’n politieke situatie: een verkiezingscampagne.
Meest gelezen
- 1 Kwantumchip van Google doet in 5 minuten wat strafste supercomputer 10.000.000.000.000.000 miljard jaar kost
- 2 Formateur De Wever moet hopen op kerstmirakel
- 3 Formatie in crisis: 'Ze hebben de moed niet'
- 4 Hoe zwaar lijdt Colruyt onder de verstoorde zondagsrust?
- 5 X-Fab is Onderneming van het Jaar: 'En nu willen we ons succes herhalen met medische chips’