De vroege kerstboodschap van Kris Peeters

‘Laten we van 2015 een jaar van opbouwende dialoog maken. Een jaar van overleg, samenwerking en een niet aflatende vastberadenheid.’ Dat staat op het kerstkaartje dat federaal vicepremier Kris Peeters (CD&V) gisteren op Twitter verspreide. Wat er uitzag als een boodschap die politiek even ongevaarlijk is als een doorsnee slogan van Bond Zonder Naam, werd iets helemaal anders door het begeleidende zinnetje dat Peeters eraan toevoegde: ‘Mijn vervroegde kerst- en nieuwjaarsboodschap aan Bart De Wever.’

Eerder deze week lekte uit dat Bart De Wever op een besloten partijmeeting heeft gezegd dat er een probleem is met CD&V, omdat de partij niet ‘meefietst’ met de andere drie regeringspartijen. ‘De zaken worden ingewikkelder als een van de vier partners op de bagagedrager belandt en zeker als hij daarbij nog met zijn voet op de achterband duwt’, zou De Wever gezegd hebben. ‘Dan geraken we niet meer vooruit. Ik heb de indruk dat dat het geval is.’

Peeters werd gisteren om reacties gevraagd op de uitspraken van De Wever, maar weigerde dat. Tot zijn kerstboodschap eraan kwam.

Het illustreert wat al langer pijnlijk duidelijk is: het grootste probleem van de federale regering is niet het felle protest van de oppositie en de vakbonden. Het grootste probleem zit in de regering. Het is de crisis bij CD&V, die niet meer weet waar ze het heeft. ‘Geloof ze niet’, zei Peeters herhaaldelijk over de N-VA in zijn belangrijkste toespraak in de verkiezingscampagne. Toch belandde hij met de partij in een coalitie. Eerst probeerde hij Vlaams minister-president te blijven, maar dat mislukte. Toen was de afspraak dat hij premier kon worden, maar CD&V liet die afspraak varen omdat Marianne Thyssen een topjob in de Europese Commissie beloofd werd, die ze niet kreeg. In de verkiezingscampagne sprak CD&V met geen woord over kapitaal- of vermogensbelastingen, maar maakte er in de onderhandelingen plots een breekpunt van. Ze haalde het punt niet binnen omdat ze ook een vergoeding voor de Arco-aandeelhouders wilde binnenhalen. Maar ze destabiliseert nu al maanden de regering door toch voor een vermogensbelasting te pleiten.

Nuchter bekeken zijn de contouren van wat moet gebeuren duidelijk. Een taxshift staat in het regeerakkoord. Een verhoging van belastingen niet. Een vermogensbelasting staat er evenmin in, al is er lang over onderhandeld.

Als de regering-Michel na haar valse start echt op dreef wil komen, moet ze snel duidelijkheid scheppen over wat in de taxshift zit en wat niet. Anders verspillen we de uitzonderlijke vijf jaar zonder verkiezingen, die België zo hard nodig had om te hervormen.