Faster please

Zo traag de Britten werk maken van de brexit, zo happig is de rest van de EU om te tonen dat ze er klaar voor is. De voorzitter van de Europese Raad, Donald Tusk, was gisteren te gast in Downing Street in Londen. Hij gaf de Britse premier Theresa May nog eens de boodschap dat ze zo snel mogelijk op de startknop voor de exitgesprekken moet duwen. Ondertussen stelde het Europees Parlement onze voormalige premier Guy Verhofstadt aan als zijn hoofdonderhandelaar voor de echtscheiding, nadat ook de Europese Commissie en de Europese Raad een onderhandelaar hadden gekozen. We zijn er klaar voor, is het signaal uit Brussel.

Zeer goed, maar we wachten af, is het antwoord uit Londen. Het team dat voor de Britse regering de exitgesprekken moet leiden, heeft zelfs nog geen gebouw in Londen. De Britten beseffen bovendien dat alle spelregels tegen hen werken eens de onderhandelingen lopen. De EU-verdragen bepalen dat de echtscheiding binnen twee jaar moet zijn geregeld, zo niet blijft Londen met lege handen achter. Het gevolg is dat de Britse regering eerst probeert af te tasten wat mogelijk is in die twee jaar alvorens ze op de startknop duwt.

De onzekerheid weegt. Vlaanderen leeft van de export en daarin is de handel met de buurlanden cruciaal. Als niemand goed weet hoe lastig het wordt om de komende jaren met de Britten zaken te doen, kan dat het zandkorreltje twijfel zijn dat de raderen van een deal doet stilvallen.

Dat uit zich ook in de cijfers. Het federaal Planbureau verlaagde in ons land de vooruitzichten voor volgend jaar van 1,5 procent naar 1,2 procent groei. Volgens de experts van het Planbureau heeft dat met de brexitonzekerheid te maken.

Het wordt tijd om de gesprekken voor te bereiden en op te starten. Volgende week zitten de regeringsleiders en de staatshoofden van de 27 andere EU-landen zonder de Britten bijeen in Bratislava. Hopelijk vinden ze een consensus over hoe de EU de onderhandelingen moet aanpakken.

Bovendien kan ook het Verenigd Koninkrijk wat meer perspectief gebruiken. De Britse beurs is ondertussen meer dan hersteld van de brexitschok, maar het pessimisme over de Britse economie uit zich nog altijd in een daling van het Britse pond. Bovendien flirt de Britse economie met een recessie en wordt verwacht dat ze volgend jaar de helft trager groeit dan de Belgische.

Niemand zegt dat de brexitgesprekken een wandeling in het park worden. Maar ze worden ten vroegste volgend jaar opgestart en ze duren minimaal twee jaar. Het optimistische scenario is dat we met de huidige onzekerheid moeten leven tot eind 2018. Wellicht wordt het veel langer. 

De brexit was geen goed idee, maar de Britten hebben er nu eenmaal democratisch voor gekozen. Voor een brexit opteren en vervolgens niets doen, is een nog slechter idee. 

Maak daarom nieuwe, werkbare afspraken met de Britten. En doe het zo snel mogelijk.