Coucke in de bres voor patiënten met zeldzame zenuwziekte
Gekakel
Als de politieke wereld Proximus weer onder haar directe voogdij wil plaatsen, moet ze het telecombedrijf maar van de beurs weghalen.
Het beursgenoteerde telecombedrijf Proximus heeft er woensdag een pak bestuurders bijgekregen die zonder uitnodiging zijn komen binnenvallen. Heel wat mensen en vooral tal van politici willen hun zeg hebben over het dinsdag uitgelekte herstructureringsplan dat de onderneming in de steigers heeft staan en waarbij mogelijk bijna tweeduizend werknemers moeten afvloeien.
Proximus bleef karig met commentaar, het bedrijf wil eerst de werknemersvertegenwoordigers op de hoogte brengen. Dat gebeurt donderdagochtend.
In plaats van de communicatie aan het management van het bedrijf over te laten, kon federaal vicepremier en minister van Werk Kris Peeters (CD&V) het niet laten al meer details over de plannen bekend te maken.
In plaats van de communicatie aan het management van het bedrijf zelf over te laten, kon federaal vicepremier en minister van Werk Kris Peeters (CD&V) het niet laten al meer details over de plannen bekend te maken. Hij wist die uit een gesprek dat hij had met Proximus-CEO Dominique Leroy, die door premier Charles Michel (MR) naar de Wetstraat was gesommeerd. Peeters maakte duidelijk ‘zeer bezorgd’ te zijn over het mogelijke banenverlies bij het telecombedrijf, Michel eist dat Proximus zijn huiswerk overdoet.
Parlementslid Karine Lalieux (PS), de voorzitster van de commissie Infrastructuur in de Kamer, wil zo snel mogelijk een hoorzitting organiseren waarop Leroy uitleg moet komen geven en waarop ook de vakbonden het woord krijgen. Ze kreeg meteen bijval van een aantal van haar collega’s.
De enige die min of meer het hoofd koel hield te midden van dat drukke gekakel in de Wetstraat van de politici zonder veel kennis van het dossier, was kersvers minister van Overheidsbedrijven Philippe De Backer (Open VLD). ‘Proximus is een beursgenoteerd bedrijf, dus hou ik de gesprekken over het herstructureringsplan confidentieel’, zei hij.
Moeilijke spreidstand
Als beursgenoteerde onderneming maar tegelijk nog een overheidsbedrijf staat Proximus in een moeilijke spreidstand. Leroy heeft in de Wetstraat vele schoonmoeders die over haar schouder meekijken en menen het beter te weten.
De dames en heren politici, en zelfs premier Michel, zijn blijkbaar vergeten dat ze amper twee jaar geleden in het parlement een wet hebben goedgekeurd die een einde maakte aan de rechtstreekse inmenging van de overheid in de beursgenoteerde overheidsbedrijven Proximus en Bpost. Wil de overheid als aandeelhouder haar stem laten horen, dan moet ze dat doen in de gewone vennootschapsorganen. In de raad van bestuur dus en op de aandeelhoudersvergadering.
De politieke wereld heeft het moeilijk om de regels van deugdelijk bestuur te aanvaarden die gelden in een beursgenoteerd bedrijf. Ze begrijpt blijkbaar niet helemaal dat de spelregels veranderen als ze institutionele en particuliere beleggers - tegen betaling! - binnenlaat in een overheidsonderneming.
De politici lijken vergeten dat ze in 2015 een wet goedkeurden om een einde te maken aan de politieke inmenging bij Proximus.
Als de politici dat niet willen of kunnen respecteren, is er een simpele oplossing. Koop de andere aandeelhouders opnieuw uit. Tegen de huidige beurskoers en met een kleine premie erbovenop kost dat ongeveer 5 miljard euro. Een prijsje om weer de volledige zeggenschap te verwerven over Proximus en vrije baan te krijgen voor politieke inmenging op alle vlakken, toch?
Het telecombedrijf kan zo een keitoffe speeltuin worden voor de politiek. Maak er meteen weer een échte overheidsdienst van. Een administratie! Schrap de frivole naam Proximus en noem het de Regie voor Telegraaf en Telefoon.