Klucht

Soms volstaat het om het overzicht te maken om te zien wat een rommeltje het geworden is. Eind juli bereikten de partijen van de federale regering een akkoord over een taxshift, met daarin een nieuwe belasting: de speculatietaks. Hoe die ging werken was nog niet duidelijk, maar enkele grote lijnen waren al bekend. Zowel beleggers, vennootschappen als holdings zouden hem betalen. En beleggers konden hun minwaarden in rekening brengen van de winst waarop ze zouden worden ­belast, legde minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA) uit in een interview in deze krant.

Vier maanden later heeft de regering de details klaar. En wat blijkt: het politiek akkoord is veranderd. Minwaarden zijn niet langer aftrekbaar. Vennootschappen en holdings moeten de taks niet betalen. Alleen particulieren. En alleen op trans­acties in aandelen, zo leek het. 

Of niet? Vier dagen na het akkoord over de uitvoering van de taxshift was er gisteren nog altijd onduidelijkheid. Plots bleken afgeleide financiële producten toch geviseerd door de taks. Maar niet allemaal. Enkele financiële producten, zoals aandelenfondsen, ontspringen dan weer de dans. Terwijl het parlement gisteren de taxshift van de regering-Michel bediscussieerde, kwamen steeds nieuwe details aan oppervlakte.

Wat de belastingen op ­bedrijfswagens voor de regering-Di Rupo waren, dreigt de speculatietaks voor de regering-Michel te worden. Een nieuwe belasting waarvan het compleet onduidelijk is hoe ze precies zal werken en die dus meer onzekerheid veroorzaakt dan inkomsten. 

Want al dat gedoe is nodig om amper 34 miljoen euro op te halen. Zet daar de werkingsuitgaven van de federale overheidsdienst Financiën tegenover - rond 1,6 miljard euro per jaar - en de taks dreigt meer te kosten dan op te leveren. Een tarief van een bestaande taks verhogen, kost namelijk niets. Een compleet nieuwe belasting invoeren wel.

Maar blijkbaar dienen financiële taksen om politieke trofeeën binnen te halen. Het fiscaal voordeel op de zogenaamde Leterme-bon blijft van kracht. Het voordeel op de volkslening, destijds mee gesteund door de socialisten, verdwijnt wel. En nu komt er een speculatietaks, die moet aantonen dat ook op snelle beurswinsten taksen worden betaald. Maar niet door ­iedereen. En niet op alle winsten.

Het is daarom niet overdreven de speculatietaks een gedrocht te noemen. Ze dreigt meer te kosten dan ze opbrengt en zit zo slecht ineen dat ze beleggers naar het buitenland jaagt. Of naar een vennootschap. Of naar de financiële producten die aan de taks ontsnappen. Of ze doet beleggers gewoon een half jaar wachten.

Blijkbaar was dat de trofee die CD&V wilde. Het zou beter zijn het onding gewoon af te schaffen en de federale overheidsdienst Financiën de moeite te besparen. Verhoog de ­suikertaks naar twee cent per blikje om de geraamde inkomsten te compenseren.