Niet zonder risico's

In de Wetstraat circuleert een scenario om de verzekeraar Ethias aan de bank Belfius te koppelen. Het is een manier om de financiële problemen van Ethias, dat door de extreem lage rente in een lastig parket zit, op te lossen.

Een nieuwe kapitaalinjectie door de overheid in Ethias, dat in 2008 al met staatssteun overeind gehouden moest worden, ligt moeilijk, zeker bij Europa. Door een constructie op te zetten via Belfius, kan het wellicht wel.

Het lijkt een elegante oplossing. Zo kan de toekomst van Ethias veilig worden gesteld, is de Belgische verankering verzekerd en blijft de greep van de overheid op de verzekeraar behouden. Beter die oplossing dan Ethias in handen van een Chinese overnemer te geven, toch?

De twee ondernemingen zijn geen complete vreemden voor elkaar. Ze hebben allebei hun wortels in de openbare besturen - vroeger hun aandeelhouder, nu nog altijd een heel belangrijke klant - en er zijn in het verleden nog aanzetten tot een alliantie geweest.

Er is ook een industriële logica. De verzekeringsactiviteiten van Belfius en Ethias zijn voor een stuk complementair. Door die samen te voegen ontstaat een verzekeraar die tot de top drie behoort op de Belgische markt. Synergiewinsten liggen voor de hand. Met zo’n operatie zou de overheid bovendien het voortouw nemen in de volgens sommige broodnodige consolidatie van de verzekeringssector in ons land.

Maar er zijn toch een aantal voorbehouden. Kan de overheid een fusie opleggen als het management van een van de twee ondernemingen er niet achter staat? Draagt een fusie die niet enthousiast door de twee partners gedragen wordt niet de kiem van de mislukking in zich?

Omdat ze in handen zijn van de overheid speelt de politiek in het bestuur van Belfius en vooral Ethias mee. Ethias heet een socialistisch bastion te zijn, Belfius zit meer in de liberale en christendemocratische invloedssfeer. Als je de twee instellingen samenvoegt, dreigt het partijpolitiek conflict in de fusiegroep geïmporteerd te worden.

Het bank-verzekeringsmodel is bovendien voorbijgestreefd. De meeste grote bank-verzekeraars (Fortis, ING) zijn alweer uit elkaar gevallen. Bankieren en verzekeren, het is een andere business. Is het dan verstandig om met Belfius en Ethias wél die toer op te gaan?

Het samenvoegen van Belfius met Ethias creëert in ons land een grote financiële speler onder de paraplu van de overheid. Die overheid draagt dan ook de risico’s als het misloopt. Zijn de gevaren van een instelling die ‘too big to fail’ is nu alweer vergeten, amper vijf jaar na het Dexia-debacle?

De operatie zal ook het ongenoegen aanwakkeren van de Arco-coöperanten, die nog wachten op hun waarborg, terwijl de Ethias-verzekerden die wel hebben gekregen.

Door Ethias te koppelen aan Belfius wekt de Wetstraat een aantal demonen weer tot leven die opdoken in de bankencrisis en die we de voorbije jaren met veel moeite hebben proberen te bezweren. De pro’s en contra’s van deze operatie dienen daarom goed tegen elkaar afgewogen te worden.