Niks zal ooit goed genoeg zijn voor het ABVV

Net voor het ABVV gisteren nieuwe acties aankondigde, raakte bekend dat de economische groei in het voorbije kwartaal volledig is stilgevallen. De vooruitzichten zijn evenmin rooskleurig. Net op dat moment dus riep de socialistische vakbond ‘njet’ tegen een sociaal akkoord waar alle andere sociale partners, inclusief het ACV en de ACLVB, wel mee instemden.

Het akkoord komt nochtans zeer ver - misschien wel te ver - tegemoet aan de eisen van de bonden. Er komt toch 0,8 procent loonopslag. Er komt een flinke verhoging van de laagste uitkeringen en pensioenen. Er komen maatregelen om de overgang naar langer werken geleidelijker te maken. Enzovoort.

Maar voor het ABVV/FGTB was dat imbuvable. Het ordewoord: ‘Acties!’ Omdat er een indexsprong komt? Die lag niet eens op tafel tijdens de onderhandelingen met de Groep van Tien. Bovendien wordt hij afgezwakt door de loonopslag die er nu toch in zit.

De realiteit is dat de socialistische vakbond met zijn voorzitter Rudy De Leeuw simpelweg geen akkoorden meer kan en wil sluiten. Politiek gedreven, hand in hand met de PS vanuit de oppositie? Dat speelt zeker mee, maar er is meer. Het ABVV wordt ook opgejaagd door de oprukkende communisten van de PTB in Wallonië.

Om het even wat deze centrumrechtse regering ook voorstelt, niks zal ooit genoeg zijn voor De Leeuw. De FGTB uit Luik kondigde al stakingen aan terwijl De Leeuw woensdag nog aan het onderhandelen was. Al nam deze regering 99 procent van het ABVV-programma over, dan nog zou het ABVV staken.

Het probleem zit bijzonder diep. Het ABVV spreidt inmiddels al zowat een decennium een totaal onvermogen tot het sluiten van een compromis tentoon. Ook in 2010 schoot de vakbond het ontwerp van interprofessioneel akkoord af. Ook het Generatiepact van de regering-Verhofstadt II keurde hij af. Tant pis.

Met vertegenwoordigers zonder verantwoordelijkheidszin kan dit land niet verder. Dus moet het maar verder zonder die vertegenwoordigers.

De regering moet nu haar plannen doorzetten en dit akkoord, waarmee ze al een stevige prijs betaalt voor de sociale vrede, uitvoeren. Nu de christelijke en liberale vakbond meestappen, is er meer manoeuvreerruimte voor het sociaal-economisch beleid dat Michel-I wil voeren. Het ABVV zal nog amok maken met onverantwoorde stakingen. Maar de noodzaak om onze economie weer concurrentiëler te maken, onze financiën weer op orde te brengen en onze pensioenen te hervormen is veel te groot om zich door die beperkt gedragen acties nog te laten tegenhouden.