Sneller, maar liefst ook beter

(tijd) Maar ook voor de artsen en de patiëntenverenigingen, die doorgaans op dezelfde golflengte klagen.

De patiënten krijgen nieuwe en hopelijk betere medicatie niet altijd zo snel als ze dat zouden willen, en de farmaceutische bedrijven zullen hen daarin niet tegenspreken. Hoe vlugger hun product op de markt kan, hoe vlugger het geld dat in onderzoek en ontwikkeling kroop, kan worden terugverdiend en hoe vlugger winst kan worden gemaakt.

Een snellere registratie kan dus iets oplossen. Maar daarmee is het hele probleem niet van de baan. Onze gezondheid staat in het centrum van een niet altijd goed te doorgronden krachtenspel van gelijklopende maar dikwijls ook tegenstrijdige belangen van producenten, overheid, ziekenfondsen, ziekenhuizen, artsen en patiënten.

En het schoentje wringt niet alleen daar. Sidney Taurel, de voorzitter en gedelegeerd bestuurder van het Amerikaanse farmabedrijf Eli Lilly, verwoordde iets meer dan een jaar geleden een wellicht algemene frustratie toen hij persoonlijk poolshoogte kwam nemen in ons land. België had volgens hem het slechtste klimaat voor farmabedrijven, en de politici hadden tot zijn verbazing geen interesse voor het probleem. Dat kon volgens hem wel eens gevolgen hebben voor de investeringen van Eli Lilly in ons land. En zie, toen woensdag de hakbijl viel voor de Waalse onderzoeksafdeling van het Amerikaanse bedrijf, bleek Taurels waarschuwing plots bittere ernst te zijn geweest, met bittere gevolgen.

Toch heeft de sluiting van het bedrijf in Mont-Saint-Guibert en het betreurenswaardige jobverlies voor 330 mensen weinig van doen met de Belgische traagheid in de registratie van geneesmiddelen. Mont-Saint-Guibert test de giftigheid van beloftevolle moleculen en staat daardoor nagenoeg aan het begin van het onderzoek, gemiddeld tien jaar voor er sprake is van registratie en eventuele traagheidsperikelen.

Farmaceutische bedrijven kijken naar het hele proces. Elke schakel in de keten kost geld, en moet als het even kan sneller: het ontdekken van geneeskrachtige moleculen, laboratoriumtests, dierproeven, tests bij mensen, registratie, prijsbepaling en terugbetalingsregeling. Want geen arts haalt het in zijn hoofd een patiënt een geneesmiddel voor te schrijven als het niet terugbetaald wordt. Taurel kon bij zijn bezoekje alleen vaststellen dat heel wat dossiers in België uit budgettaire overwegingen op de lange baan werden geschoven.

Een langere registratieperiode maakt de keten alleen maar langer. Daarom is het nieuwe geneesmiddelenagentschap zo belangrijk. Maar het is ook niet meer dan een eerste stap. Om de farmabedrijven een gunstig ondernemingsklimaat te bieden, is meer nodig.