Trukendoos

De Vlaamse regering gaat er prat op dat zij - in tegenstelling tot de federale regering en de andere regio’s in ons land - geen tekort heeft op haar begroting. Ondanks het moeilijke economische klimaat. Ook de Vlaamse begroting die voor 2014 is ingediend, is opnieuw in evenwicht. Zoals in het Vlaamse regeerakkoord was afgesproken. Maar om die doelstelling te realiseren, heeft de Vlaamse regering de trukendoos moeten bovenhalen.

Het Rekenhof heeft de kunstgrepen gisteren blootgelegd. De uitgaven van de Vlaamse overheid stijgen volgend jaar sneller dan de inkomsten, maar dat leidt wonder boven wonder niet tot een begrotingstekort. Hoe kan dat? Omdat de Vlaamse regering enkele buffers aanspreekt. En omdat ze ervan uitgaat dat enkele verwachte uitgaven niet gebeuren, wat de vraag oproept waarom die dan in de begroting zijn opgenomen. Het resultaat is een wankel werkstuk, een begroting die bij de minste tegenvaller in het rood belandt.

Het gaat dan niet eens om onverwachte tegenvallers. Sommige zijn nu al bekend. Zoals de bijdrage die Vlaanderen moet leveren om de tekorten van de gemeenten te compenseren, en het aandeel dat Vlaanderen moet betalen in een Europese boete voor te weinig gezuiverd afvalwater.

Alleen op papier is de Vlaamse begroting voor 2014 dus in evenwicht. De regering-Peeters II heeft er zich gemakkelijk van af gemaakt zodat ze in een jaar voor de verkiezingen geen belangrijke besparingsmaatregelen moet nemen. Het probleem wordt gewoon doorgeschoven naar de volgende Vlaamse regering. Als eind 2014 blijkt dat er een gat in de begroting is geslagen, is de legislatuur van Peeters II al enkele maanden afgelopen.

Fraai is die houding niet. De Vlaamse regering bewijst zo dat ze voor een stuk in hetzelfde bedje ziek is als de federale: noodzakelijke maatregelen die pijn kunnen doen en de populariteit van de regeringsploeg kunnen schaden, worden niet genomen. Zodra de verkiezingskoorts opkomt, worden geen moeilijke knopen meer doorgehakt. De facturen, die toch zullen komen, worden bij de volgende regeringsploeg gelegd.

De Vlaamse regering claimt constant dat ze op begrotingsvlak de beste leerling in de Belgische klas is. En dat is ze ook, met voorsprong. Maar haar imago van voorbeeldige leerling krijgt met de begroting 2014 toch wel een krasje.

Vanuit Vlaanderen wordt geregeld felle kritiek geleverd op het begrotingsbeleid van de federale regering. Maar de Vlaamse regering moet niet al te hoog van de toren blazen. Door de effecten van de financieringswet zijn de inkomsten van de Vlaamse overheid niet erg conjunctuurgevoelig. Het geld bleef de voorbije jaren binnenstromen, ondanks het barre economische klimaat. Daardoor heeft de regering-Peeters II nooit voor een moeilijke begrotingsoperatie gestaan. En nu die nodig is, gaat ze ze uit de weg door allerlei trucs toe te passen. Jammer, want daardoor verliest de Vlaamse regering een stuk geloofwaardigheid als ze andere overheden in ons land de begrotingsles spelt.