Trump Town

Brussel is niet langer Trump Town deze morgen. De 29 uur durende doortocht van de Amerikaanse president in de Belgische hoofdstad zit erop, net als de immense bijbehorende veiligheidsontplooiing en de ‘Trump is niet welkom’-betogingen. De vraag rijst nu wat we van het blitzbezoek moeten onthouden.

Een eerste conclusie is dat terecht veel controverse rond de Amerikaanse president blijft hangen. Donald Tusk, de voorzitter van de Europese Raad, zei dat hij ‘op dit moment niet 100 procent zeker is dat de EU en de VS dezelfde mening over Rusland delen’. Ook over de strijd tegen de opwarmende aarde blijft veel ruis op de trans-Atlantische lijn zitten. Tijdens Trumps bezoek aan Saoedi-Arabië begin deze week gingen wel heel vlotjes grote wapencontracten over de toonbank. En het bijna puberale dankwoord dat Donald Trump begin deze week achterliet in het Holocaustmuseum in Israël - de woorden ‘so amazing’ stonden er - toonden dat hij nog niet altijd de waardigheid uitstraalt die je van de informele leader of the free world verwacht.

Toch liet het bezoek aan België ook een andere Trump zien. Hij herhaalde niet dat Brussel een ‘hell­hole’ is, maar had een werkvergadering over veiligheid met de Belgische regering. Premier Charles Michel (MR) zei achteraf dat hij ‘op geen enkel moment het gevoel had dat de Amerikaanse president zich arrogant opstelde tegenover ons’.

Trump herhaalde in Evere evenmin zijn boodschap dat de NAVO ‘achterhaald’ is. Door mee het nieuwe hoofdkwartier van de alliantie in te huldigen gaf hij net het omgekeerde signaal. En met zijn pleidooi dat de Europeanen hun afspraken over hun bijdrage aan het NAVO-budget moeten nakomen, herhaalt hij wat zijn voorganger Barack Obama zei.

Eveneens markant is wat de Amerikaanse president over de brexit zei. Hij uitte zijn bezorgdheid dat het vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie tot in de Verenigde Staten banen zal kosten. Die uitspraak staat diametraal tegenover wat hij een jaar geleden vlak na het brexitreferendum stelde. Toen vond hij het geweldig dat de Britten ‘de controle over hun land’ hadden teruggenomen.

Het Brusselbezoek staat niet op zich. Eerder al sloot Donald Trump een handelsdeal met de Chinezen, terwijl hij zich in de verkiezingscampagne daartegen uitsprak. Hij blies de Mexicaans-Amerikaans-Canadese vrijhandelszone NAFTA niet brutaal op, zoals hij had voorspeld. Op de revolutie in de Amerikaanse vennootschapsbelasting is het tot nader order wachten en de hinderpalen zijn groot. En de ergste miscasts uit zijn entourage - zoals de extreemrechtse Steve Bannon in de National Security Council - zijn weggefilterd.

Dat volstaat niet om plots blij te worden over de president. Er blijft genoeg belangrijk politiek werk op de plank liggen - van vlotte internationale handel en de strijd tegen klimaatverandering tot het op afstand houden van het oorlogszuchtige Rusland en écht internationaal leiderschap - dat op dit moment niet gebeurt.

Maar bij zijn aantreden schetste president Donald Trump het beeld van een Amerika dat onder zijn leiding resoluut van koers zou veranderen. Dat het bezoek aan Brussel de voorbije 29 uren ‘zonder faux pas’ en vrij normaal verliep, toont hoe de gevreesde allerscherpste kanten van het Trump-presidentschap zijn afgevijld.