Het hogere kostenplaatje van een actief beheerd beleggingsfonds staat niet altijd in verhouding tot de geleverde meerwaarde. Slimme beleggers weten wanneer een goedkopere ETF de betere optie is.
De traditionele actief beheerde beleggingsfondsen worden geleid door één of meerdere fondsbeheerders, die vaak nog eens worden bijgestaan door een batterij analisten. In principe zou al die gezamenlijke kennis moeten leiden tot betere beleggingskeuzes en dus rendementen moeten opleveren die hoger liggen dan de referentie-index.
Sinds enkele jaren zijn ook ETF’s in opmars, wat staat voor Exchange Traded Funds (en wat veel beleggers kennen als trackers). Een ETF is een passief beheerd beleggingsfonds dat zo nauwkeurig mogelijk een index volgt. Het is beursgenoteerd en daardoor de hele dag verhandelbaar, zoals een aandeel. ‘Wie belegt via een ETF is tevreden met het rendement van de index en heeft niet de ambitie de index te verslaan’, zegt Gilles Coens, beleggingsexpert van MeDirect België.
Kosten
Aan actief beheerde beleggingsfondsen zijn hogere kosten verbonden. Dat is de prijs die beleggers betalen voor de doorgedreven research en de mankracht die schuilgaat achter het fonds. De beheerskosten van een tracker bedragen doorgaans 0,10 à 0,25 procent. Dat is slechts een fractie van actief beheerde aandelenfondsen, die al snel 1,5 procent beheerskosten aanrekenen.
‘Wie belegt via een ETF is tevreden met het rendement van de index en heeft niet de ambitie de index te verslaan’
De hogere kosten van actief beheer zijn dus pas gerechtvaardigd als ze ook een veel hoger rendement opleveren. ‘Er zijn altijd fondsen die slechter presteren, net zoals er beleggingsfondsen zijn die er wel in slagen een hoger rendement te leveren dan hun referentie-index. Mijn advies voor beleggers: vooraleer u in een actief beheerd beleggingsfonds investeert, check dan eerst het rendement van de voorbije jaren tegenover de benchmark. Dat biedt geen garantie voor de toekomst, maar geeft wel een indicatie’, zegt Coens.
Actief of passief?
Wat is de beste keuze voor beleggers: actief of passief beheer? ‘Vaak is dat afhankelijk van de markt waarin wordt belegd’, nuanceert Coens. Zo blijkt het in de brede Amerikaanse aandelenmarkt moeilijk om met actief beheer echt het verschil te maken. ‘De Amerikaanse markt is heel efficiënt: alle aandelen vertonen een vrij uniform patroon bij stijgingen en dalingen. Dan is het moeilijk voor een fondsbeheerder om de markt te kloppen. In Europa en zeker in groeilanden zijn de markten minder efficiënt, wat meer kansen biedt voor actieve beleggingsstrategieën.’
Fondsen daarentegen bieden meer mogelijkheden om beleggingsoplossingen voor uw vermogen te vinden. Ik denk vooral aan multi-asset fondsen waar één beheerder verantwoordelijk is voor de allocatie van de verschillende activaklassen. Ook voor specifieke thema's zoals Climate change of demografische veranderingen zal een actieve beheerder meer mogelijkheden hebben om een portefeuille te analyseren en samen te stellen die op dit thema is afgestemd.
Obligaties
ETF’s zijn er ook voor obligatiebeleggers. ‘Het beheer van een obligatieportefeuille is complex. Bij een obligatiefonds beheert de fondsbeheerder de rentegevoeligheid. Via ETF’s moet een particuliere belegger dat helemaal zelf doen. En dat is geen sinecure’, waarschuwt Coens.