Sociale huisvesting gaat voor kwaliteit en duurzaamheid

Met het kleinschalige project Huidevetters brengt de BGHM een stuk natuur in de stad. Omdat er in de buurt van de Marollen niet voldoende grote woningen zijn, wilde de socialehuisvestingsmaatschappij op een stuk terrein vier sociale woningen en een verenigingslokaal bouwen. ‘Het was geen gemakkelijk project. De buurtbewoners protesteerden, omdat ze er een moestuin hadden. Maar we hebben doorgezet en het is een mooi project geworden’, zegt adjunct-directeur-generaal Dorien Robben. ‘Vier gezinnen die te klein woonden, vonden er hun plek. Het geheel is ook volledig geïntegreerd in de omgeving.’

Duurzame materialen

ZAmpone architectuur koos voor een massieve sokkel, die de gelijkvloerse verdieping bevat. De eerste verdieping heeft een semi-private daktuin van waaruit de circulatie naar de verschillende woningen vertrekt. ‘Op die manier creëren we een stukje natuur in de stad. Wanneer je binnen bent, heb je het gevoel dat je buiten woont. De daktuinen zijn een grote meerwaarde voor het project. Ze zorgen voor de nodige recuperatie en infiltratie van regenwater en verhogen het isolatieniveau.’ 

De aandacht voor de isolatie maakt onderdeel uit van het duurzame project. ‘Alle materialen zijn gekozen volgens de NIBE-classificatie’, legt Dorien Robben uit. ‘Die houdt rekening met de impact op het milieu en de levenscyclusanalyse van bouwmaterialen.’

Sociale cohesie

Met dit project is BGHM erin geslaagd om op een klein terrein in het centrum van Brussel architecturale kwaliteit te bieden en de site te verbeteren. ‘In een omgeving met zoveel sociale woningen heb je ook cohesieprojecten nodig’, legt Dorien Robben uit. ‘Daarom is het verenigingslokaal zo sterk visueel aanwezig in de straat. De gevel in glas maakt het zeer transparant. De voorbijgangers zien de activiteiten van de vereniging en vanuit het gebouw is er sociale controle op alles wat op straat gebeurt.’

Doorzicht op tuinwijken

Een heel ander project is Aartshertogen Zuid in Watermaal-Bosvoorde. Daar bouwde de BGHM op het terrein van de gemeente 59 middenklassewoningen. De huizen staan tussen het appartementsgebouw Hector Denis en de tuinwijken van de twee coöperatieve huisvestingsmaatschappijen Logis-Floréal. 

‘Dat gebouw hebben we in de wijk geïntegreerd door op de sokkel een kinderopvang, medisch huis en verenigingslokaal te plaatsen en daarbovenop diagonaal alle huizen’, legt Robben uit. ‘Op het plein is er een mooi doorzicht naar de tuinen en de tuinwijk. De architect deed een grote inspanning om de grens tussen publieke en privéruimten te bewaren door een collectieve moestuin, gemeenschappelijke tuinen en privétuinen aan te leggen.’ 

Verlengde van gebouwen

Ook bij dit project speelt duurzaamheid een belangrijke rol. ‘Het is een passiefgebouw met dubbele beglazing en zonnepanelen’, zegt Salma Lasri, directeur Ontwikkeling bij BGHM. ‘Ook het regenwater wordt gerecupereerd.’ 

Eén geheel vormen met de tuinwijken die in de vorige eeuw werden gebouwd: dat was een van de doelstellingen van het project. Daarom neemt het de architecturale traditie van de omringende gebouwen over. ‘De woningen aan de ene kant hebben dezelfde crepi als de huizen van de tuinwijken, terwijl we voor de huizen aan de andere kant dezelfde steen gebruikten als voor het appartementsgebouw Hector Denis. Op die manier zijn we erin geslaagd om het gebouw te integreren in de wijk, waardoor de overgang niet abrupt is.’